Ηλίας Προβόπουλος, 26/10/2020 - 11:42 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας: Η ώριμη νεολαία του Αμαράντου Ηλίας Προβόπουλος, 26/10/2020 facebook twitter linkedin Την νεολαία χαρακτηρίζει συνήθως η δύναμη που της δίνει απλόχερα η βιολογική ηλικία καθώς και ο βαθύς ορίζοντας του μέλλοντος που έχει για να θεμελιώσει και να οικοδομήσει καινούργια πράγματα, στον στενό της οικογενειακό κύκλο, στην ομάδα, στην κοινωνία. Κατά παράδοση δε, η νεολαία είναι αυτή που συνήθως στηρίζει και την ωριμότητα και σε αυτή την σχέση στηρίχθηκαν και στηρίζονται επί αιώνες οι γενιές των ανθρώπων. Έτσι βλέπουμε με ικανοποίηση στο ανθρωπολογικό μωσαϊκό ορισμένων κοινωνιών να υπάρχουν σε αρμονικά ποσοστά οι αναλογίες νέων, ώριμων και ηλικιωμένων ενώ σε άλλες να υπάρχουν έντονες δυσαρμονίες και χωρίς μάλιστα αυτό να οφείλεται σε πολεμική περίοδο. Όπως για παράδειγμα για την Ελλάδα, την τραγική δεκαετία του πολέμου και του εμφυλίου 1940 – 1950, πράγμα που τόσα χρόνια μετά δεν έχει ξεπεραστεί ενώ αυτή η πληθυσμιακή συρρίκνωση συνεχίστηκε κατόπιν με πολλούς άλλους τρόπους. Τελευταία και πιο τραγική, η περίπτωση της μετανάστευσης για οικονομικούς λόγους μισού εκατομμυρίου νέων Ελλήνων στην Ευρώπη και διάφορες χώρες του κόσμου με ελάχιστες τις πιθανότητες να επιστρέψουν και κάνουν εδώ οικογένειες και σπιτικά. Το τι συνεπάγεται αυτό για την χώρα και το μέλλον της, ελάχιστους δυστυχώς απασχολεί σοβαρά. Μεγάλη αλλά απαραίτητη η εισαγωγή, για φτάσω στο θέμα: την ώριμη νεολαία του Αμάραντου της Καρδίτσας που αναφέρθηκα και σε δυο προηγούμενα σημειώματα με αφορμή τις καταστροφές που προκλήθηκαν σε αυτό το ωραίο χωριό από το πέρασμα του τυφώνα «Ιανού» τον περασμένο μήνα. Ένας λόγος επίσης που αναφέρομαι σε αυτή την νεολαία, είναι γιατί χάρη σε αυτή ο Αμάραντος είναι από τα ελάχιστα χωριά της των Αγράφων που έχει όλο το χρόνο και κυρίως κατά τους δύσκολους χειμερινούς μήνες και χάρη σε αυτή πάλι, παραμένουν στο χωριό και αρκετοί ηλικιωμένοι που δεν τους αρέσει να ξεσπιτώνονται για να ξεχειμωνιάσουν στην Καρδίτσα ή σε άλλους τόπους στον κάμπο. Έτσι όποιος επισκεφτεί τον Αμάραντο χειμώνα θα δει και πολλά τζάκια να καπνίζουν και τούτο γίνεται επειδή υπάρχουν διαθέσιμα χέρια να μεταφέρουν ξύλα και καρδιές να κάτσουν το βράδυ μπροστά τους και να περάσει λίγη ώρα της νύχτας με τσίπουρα και κουβέντες. Φυσικά όταν λέμε νεολαία στον Αμάραντο, μη φανταστούμε τίποτα πολυπληθείς τάξεις παιδιών στο Δημοτικό Σχολείο ή λεωφορεία ολόκληρα να μεταφέρουν μαθητές στα γυμνάσια και τα λύκεια της Καρδίτσας, ούτε και ομάδες φοιτητών και σπουδαστών που έρχονται στο χωριό να περάσουν κάποιες ημέρες με τους δικούς τους και να τους βοηθήσουν στις δουλειές. Αυτά συνέβαιναν πριν από τριάντα, σαράντα, πενήντα χρόνια, τον περασμένο αιώνα. Το Δημοτικό Σχολείο υπάρχει, έκλεισε εδώ και τρεις δεκαετίες και σήμερα λειτουργεί ως ξενώνας και καφενείο με υπεύθυνους τον Θωμά (Μάκη) Νικολόπουλο και τον Τάσο Μανώλη που είναι από τους νεότερους μονίμους κατοίκους του Αμαράντου και εξυπηρετούν τους συγχωριανούς τους σε πολλές ανάγκες. Στη νεολαία του χωριού που οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ηλικιωμένοι και πολλοί ανήμποροι, λογίζονται οι πενητάρηδες και άνω που είτε δεν έφυγαν ποτέ από το χωριό, είτε επέστρεψαν ως συνταξιούχοι και ζουν εκεί μη μένοντας όμως άπραγοι. Αυτοί ήταν και οι άνθρωποι που το ξημέρωμα μετά από τη φοβερή νύχτα της 18ης Σεπτεμβρίου που περπάτησαν όλο το χωριό να δουν τι κάνουν οι τρομαγμένοι συγχωριανοί τους. Σπίτι το σπίτι πέρασαν απ’ όλα και αφού εμψύχωσαν τους γέροντες και τις γερόντισσες που δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν στο χωριό τους, πήραν τα φτυάρια και τους κασμάδες και ξεκίνησαν να βγάλουν τα μπάζα από τις πόρτες και αποκαταστήσουν τις πρώτες βλάβες στα δίκτυα ύδρευσης. Με το δίκτυο του ηλεκτρικού δεν ασχολήθηκαν, έτσι κι αλλιώς οι κολώνες που έριξε η κατολίσθηση στο δρόμο μετά από τη Ραχούλα ήταν δουλειά της ΔΕΗ. Ο Γιώργος με τον Φώτη Τσαντήλα ξεκίνησαν πρωί – πρωί και σημείωσαν τις βλάβες και τις ζημιές σε όλες τις υποδομές του Αμαράντου έτσι ώστε να διευκολύνουν το έργο των υπηρεσιών όταν θα έρχονταν στο χωριό και καταπιάστηκαν με τον καθαρισμό των σπιτιών. Στο έργο αυτό, μεγάλη ήταν η βοήθεια του Ηλία Στάθη με τον γιό του Γιάννη οι οποίοι με τα μηχανήματα που διαθέτουν καθάρισαν τους δρόμους και τις αυλές ακόμη από τα μπάζα. Το ίδιο έκαναν ο Κώστας Αλεξάκος με τον γιό του Αλέξη, ο Φώτης Αλεξάκος με τον γιό του Παναγιώτη που έπαθε και ζημιές στα μελίσσια του όπως εξάλλου και ο Γιάννης Γούλας. Καμιά δεκαριά ώριμοι άντρες και οι γυναίκες τους είναι ή νεολαία του Αμαράντου η οποία καλείται να καλύψει το κενό δυο ολόκληρων γενιών. Δυστυχώς δεν γνωρίζει κανείς αν όταν φτάσουν κι αυτοί στην ηλικία που δεν θα μπορούν να καλύψουν οι ίδιοι κάποιες από τις ανάγκες τους, αν θα υπάρχουν νεώτεροι στο χωριό. Καθώς η κοινωνία μας αλλά και όλος ο κόσμος βαδίζουν σε αχαρτογράφητα νερά με την επιδημία και ένα σωρό άλλα κακά που συμβαίνουν γύρω μας, κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει τι μέλει γενέσθαι. Εξάλλου, αυτί οι νέοι του Αμαράντου είναι και οι τελευταίοι που έχουν ζήσει, έστω και προς το τέλος της εποχής που το χωριό γεμάτο κόσμο και εν μέρει αυτάρκες σε πολλά αγαθά. Από την ηλικία τους και κάτω οι περισσότεροι έχουν ζήσει και μεγαλώσει μακριά από τον Αμάραντο και η σχέση τους με αυτό ήταν του επισκέπτη, πράγμα που δεν σημαίνει ότι θα μπορέσουν να ξεκινήσουν από την αρχή τις δουλειές που έκαναν οι προηγούμενοι, χώρια που δεν θα υπάρχουν υποδομές γιατί όσες άφησε ακέραιες ο «Ιανός», θα τις καταπιεί ως τότε ο αδίστακτος χρόνος. Στη νεολαία του Αμαράντου όμως μπορούμε να υπολογίσουμε και πολλούς άλλους της ίδιας ηλικίας πάνω κάτω που πηγαίνουν όσο πιο τακτικά μπορούν στο χωριό και συμμετέχουν σε διάφορες δουλειές ιδιαίτερα σε αυτές που αφορούν την προστασία των αγροτικών υποδομών, όπως τα μονοπάτια που είναι γεμάτη η περιοχή του Αμαράντου γιατί ήταν ένα από τα πιο προκομμένα χωριά των Αγράφων και οι κάτοικοί του δεν άφηναν ούτε ένα μέτρο γόνιμης γης που να μην το καλλιεργούν. Στον τομέα αυτό δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον οι Αμαραντιώτες και οι φίλοι τους από τον ΕΟΣ Καρδίτσας που συχνά – πυκνά εξορμούν στην περιοχή που κρύβει ένα σωρό ωραίες εκπλήξεις για όλους. NEWSLETTER Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα. Ούτε αυλές, ούτε κήποι γλύτωσαν από τα μπάζα που έφεραν τα ρέματα στο χωριό και όπου χωρούσαν μηχανήματα τα καθάρισαν. Όπου χρειάζονται χέρια μάλλον θα περιμένουν. Ο Γιώργος με τον Φώτη Τσαντήλα συνομιλούν με τον Αντώνη Παπαδάκο για το πώς είδαν την καταστροφή στο χωριό μετά το πέρασμα του «Ιανού». Ο Αντώνης Παπαδάκος μπροστά σε ένα δρόμο του χωριού που ο «Ιανός» τον έκανε ρέμα. Ο Αντώνης Παπαδάκος με τον Φώτη Καραγιάνη που έζησε την φοβερή νύχτα στον Αμάραντο και έχει καταγράψει με τον φακό του τις πρώτες εικόνες καταστροφής. Ο Ηλίας Στάθης, μόνιμος κάτοικος του Αμαράντου μόλις ξημέρωσε η επόμενη ημέρα έβαλε μπροστά τα μηχανήματά του να καθαρίσει το χωριό από τα μπάζα. Ο Τάσος Μανώλης μετά το ξεμπάζωμα της αυλής του Ξενώνα, φτιάχνει μια από τις πιο όμορφες τρακάδες ξύλα στον Αμάραντο. Κεντρική φωτογραφία: Τα μηχανήματα των Σταθαίων, ένα μεγάλο για τους δρόμους κι ένα μικρότερο που έμπαινε στις αυλές ήταν που σήκωσαν όλα τα μπάζα από τον Αμάραντο. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Της συγχώρεσης η μεγάλη ημέρα, του Ηλία Προβόπουλου Καθώς μεγαλώνω και αθροίζω όλο και περισσότερες αναμνήσεις, για μένα και για την κοινότητα, όλο και διαπιστώνω πως λείπουν μεγάλα... Ηλίας Προβόπουλος, 24/02/2023 - 09:04
Χέρι - χέρι στο δρόμο, του Ηλία Προβόπουλου Είναι τέτοιος ο συνωστισμός σε ορισμένα σημεία της πόλης, στο τουριστικό κέντρο για παράδειγμα, στους εμπορικούς δρόμους, στις στάσεις των... Ηλίας Προβόπουλος, 22/02/2023 - 08:57
Μνήμες από τα σχολικά συσσίτια, του Ηλία Προβόπουλου Το έχουν οι παλιές φωτογραφίες, να θυμίζουν στιγμές και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και να οδηγούν τη σκέψη σε... Ηλίας Προβόπουλος, 17/02/2023 - 09:11
Η βιβλιοθήκη των Ψαρών, του Ηλία Προβόπουλου Είναι νωπή ακόμη η αίσθηση της γνωριμίας με τα Ψαρά, ένα νησί στη μέση του Αιγαίου που τα πράγματα το... Ηλίας Προβόπουλος, 15/02/2023 - 09:14
Του Αγίου Βαλεντίνου κάποτε, του Ηλία Προβόπουλου Ότι και να γινόταν φυσικά και δεν θα γλιτώναμε τη σημερινή εορτή του Αγίου Βαλεντίνου η οποία καθιερώθηκε στην Ελλάδα... Ηλίας Προβόπουλος, 14/02/2023 - 09:04
Η ανοιχτή πληγή του «Αττικόν», του Ηλία Προβόπουλου Έντεκα χρόνια κλείνουν σήμερα από τον εμπρησμό (12 Φεβρουαρίου 2012) του κτιρίου που στέγαζε τους ιστορικούς κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων»... Ηλίας Προβόπουλος, 13/02/2023 - 08:54