Είναι κρατιστές ή φιλελεύθεροι;
Όλο και περισσότερο η αγορά αναρωτιέται αν η κυβέρνηση διαθέτει φιλελεύθερο συνεκτικό σχέδιο ή καθοδηγείται από τα αρχέγονα πολιτικά ένστικτα του κρατισμού, τα οποία διογκώνονται υπό το βάρος του ρόλου, που ανέλαβε η πολιτική παγκοσμίως, για την αναχαίτιση της κρίσης.
Πάρτε για παράδειγμα τα μέτρα στήριξης της οικονομίας από τις επιπτώσεις της πανδημίας.
Ένα από τα κεντρικά διλήμματα, πριν ανακοινωθούν τα μέτρα, ήταν αν η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε την κρίση ως ευκαιρία, για να στηρίξει την υγιή επιχειρηματικότητα, ξεκαθαρίζοντας την αγορά από τα zombies ή όχι.
Πλέον, δεν υπάρχει αμφιβολία. Η κυβέρνηση, υπό το φόβο του πολιτικού κόστους, μοίρασε χρήμα οριζόντια. Στήριξε, σωστά, την απασχόληση, αλλά σε αντίθεση με την πρακτική Γερμανίας, Γαλλίας και άλλων χωρών δεν έσπρωξε το μεγαλύτερο τμήμα παροχής ρευστότητας προς τις πληγείσες επιχειρήσεις, μέσω των τραπεζών (κεφάλαιο κίνησης με κρατική εγγύηση).
Επίλεξε να χαρίσει 2 δισ. ευρώ, μέσω της επιστρεπτέας προκαταβολής, γνωρίζοντας ότι μεταξύ των δικαιούχων υπάρχουν χιλιάδες -πολύ μικρές κυρίως- επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενοι, που δεν θα μπορούσαν να περάσουν ούτε το κατώφλι των τραπεζών. Ακόμη και για δάνεια με κρατική εγγύηση.
Πρόκειται για συνειδητή επιλογή, εξ ου και ετοιμάζεται η επόμενη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής (1 δισ. ευρώ), με ακόμη πιο χαλαρά κριτήρια.
Συνολικά, θα χαριστούν 3 δισ. ευρώ, τα οποία θα διευρύνουν το πρωτογενές έλλειμμα, δημιουργώντας ανησυχία για ενδεχόμενο εκκίνησης διαδικασίας ελέγχου από πλευράς Κομισιόν, κάτι που θα προκαλέσει καίριο πλήγμα στην εμπιστοσύνη των επενδυτών.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι το Δημόσιο επιδοτεί βιώσιμες και μη επιχειρήσεις, χωρίς να διασυνδέει, έστω, την επιδότηση με την αναγκαία μετάβαση στο νέο οικονομικό μοντέλο. Μετάβαση που θα χρηματοδοτήσουν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης.
NEWSLETTER
Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες προσπαθούν από την πλευρά τους να βγάλουν από τη... μύγα ξύγκι. Αλλιώς, πώς να εξηγήσουμε ότι ζητούν για δάνεια με κρατική εγγύηση και «βαρβάτες» εμπράγματες εξασφαλίσεις επιτόκια δυσθεώρητα, σε σχέση με το cost of funding.
Αντίστοιχο κυβερνητικό στίγμα δίνει και ο πτωχευτικός. Αποδεικνύεται ότι η κυβέρνηση επιδίωκε, εξ αρχής, να μην καταργηθεί η προστασία πρώτης κατοικίας για δάνεια, που θα «σκάσουν» επί των ημερών της (κορωνοδάνεια).
Έφαγε δύο φορές τα... μούτρα της, (μια προ Covid-19 και μια Πασχαλιάτικα), έδειξε να συμμορφώνεται, για να έρθει στα τέλη Ιουλίου να ανατρέψει όχι μόνο τα συμφωνηθέντα στη διαβούλευση, αλλά την ίδια τη φύση του εγχειρήματος.
Η απόφαση να μπει εξωδικαστική ρύθμιση χρεών για ιδιώτες, με απλή αίτηση ακόμη και ενήμερου δανειολήπτη, αποτέλεσε κεντρική πολιτική επιλογή (Απελεύθερος 1 Σεπτεμβρίου) και μπορεί να λειτουργήσει ως... παράθυρο προστασίας για πολλούς μήνες, αν περάσει από τους Θεσμούς.
Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει αναστολή δόσεων ως το τέλος του 2020 και θα ακολουθήσει η επιδότηση δόσης δανείου με υποθήκη σε πρώτη κατοικία.
Αν, μετά από το τέλος της επιδότησης, κατατεθεί αίτηση εξωδικαστικού, ο στρατηγικός κακοπληρωτής έχει φθάσει στο 2022 και σώζει ακόμη το σπίτι του, χωρίς να πληρώνει.
Οι εκλογές είναι στα μέσα του 2023...
MIG: Για άλλη μια φορά η συζήτηση, επικοινωνιακά, μετακινήθηκε από τα ουσιαστικά στην άσκηση τακτικής.
Πως είναι από πλευράς ρευστότητας ο Κλάδος Εστίασης της Vivartia; Τι ενέργειες έχει αναλάβει ή προτίθεται να αναλάβει η διοίκηση του ομίλου για να πείσει τις τράπεζες να χορηγήσουν φρέσκο χρήμα ώστε να αποφευχθεί cross default όλων των δανείων της Vivartia μετά το πέρας του moratorium;
Τι θα κάνει η Πειραιώς για να πείσει Εθνική και Eurobank να υπαναχωρήσουν ως προς την πώληση του ανοίγματός τους στην Vivartia;
Αυτά είναι κάποια από τα ουσιαστικά ερωτήματα και απαντήσεις δεν δόθηκαν.