Ηλίας Προβόπουλος, 20/5/2022 - 13:18 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Όταν λείπει ο ίσκιος του αγροφύλακα... Ηλίας Προβόπουλος, 20/5/2022 facebook twitter linkedin Το πατρογονικό κτήμα στην περιοχή Παπασήφη της οικογένειας Φώτη Καραγιάννη κοντά στον Αμάραντο Καρδίτσας, ένα σπουδαίο ημιορεινό χωριό των Αγράφων, ακολούθησε κι αυτό την μοίρα του όπως όλα τα άλλα στην περιοχή όταν φύσηξαν οι άνεμοι που διέλυσαν τις τοπικές κοινωνίες και πήραν τον κόσμο και το σκόρπισαν σε όλα τα μέρη του κόσμου... Όσοι έμειναν πίσω, αποδυναμωμένοι πάλεψαν όσο μπορούσαν μέχρι τότε που τους περίσσευε το κουράγιο αλλά δεν κατάφεραν να κρατήσουν όπως βρήκαν ζωντανό τον κόσμο της μικρής τους πατρίδας και τον άφησαν να σβήσει ελπίζοντας πως μια άλλη γενιά θα έρχονταν και θα τον ανάσταινε. Άφησαν στην άκρη τα εργαλεία και κράτησαν μόνο αναμνήσεις και μέσω αυτών προσπάθησαν να μεταφέρουν στους νεότερους, τεχνικές, συνήθειες και τρόπους ζωής που ρύθμιζαν κάποτε την ζωή της διαλυμένης κοινότητάς τους. Μέσα σε αυτά ήταν και ο σεβασμός το βιος του άλλου τον οποίο έπρεπε ο καθένας να έχει αλλά και την αντίληψη που απέναντι στο πράγματα που ανήκαν σε όλους, δηλαδή την κοινότητα. Ανάμεσά τους, τα λιβάδια, τα βοσκοτόπια, οι βρύσες, τα αυλάκια, τα μονοπάτια καθώς και πολλά καρποφόρα δέντρα στο δάσος και δίπλα στους δρόμους τα οποία δεν είχαν νοικοκύρη αλλά τα νέμονταν όλοι, σύμφωνα με την παράδοση που είχαν δημιουργήσει επί τούτου και είναι πολλές και ωραίες οι ιστορίες που αναφέρονται σε αυτή τη σπουδαία έκφραση του διαλόγου της κοινότητας. Φυσικά μόνο τα λόγια και το εθιμικό δίκαιο, άγραφο κυρίως, δεν επαρκούσαν να στηρίξουν αυτή τη διάθεση και γι’ αυτό είχε θεσμοθετηθεί ο ρόλος του αγροφύλακα ή δραγάτη η ύπαρξη του οποίου λειτουργούσε αποτρεπτικά σε όποιον παρέβαινε τους κανόνες ή επιδίδονταν σε ζημιές και καταστροφές. Το άγρυπνο μάτι του αγροφύλακα, ο οποίος ήξερε σπιθαμή τη σπιθαμή τον τόπο κάθε χωριού ήταν που κρατούσε σε τάξη τις καλλιέργειες και φυσικά προστάτευε τα καρποφόρα δέντρα που ήταν μόνιμος στόχος των παιδιών κάθε χωριού καθώς τα φρούτα ήταν σπάνια εκείνα τα χρόνια και όλοι ήθελαν να τα γευτούν. Με την πάροδο των ετών και την εγκατάλειψη περιορίστηκαν τα καρποφόρα και τα φρουτόδεντρα σε κάθε χωριό αλλά λιγόστεψαν και τα παιδιά που θα έμπαιναν κρυφά σε ένα κτήμα να τα μαζέψουν από κάποιο δέντρο και στη βιασύνη τους το κατέστρεφαν. Κοντά σε αυτά ήρθε και η κατάργηση του αγροφύλακα σε κάθε χωριό, ρόλο που πήραν κάποιες υπηρεσίες των Δασαρχείων αλλά σε καμιά περίπτωση δεν έχουν σχέση με αυτό που ήταν κάποτε ο ένστολος φύλακας της φύσης και των καλλιεργειών σε όλη την ύπαιθρο χώρα. Τούτο είναι ένας λόγος, αλλά δεν δικαιολογεί σε τίποτα εκείνον τον άγνωστο που μπήκε πριν από λίγες μέρες κρυφά στο κτήμα του Φώτη Καραγιάννη και στη βιασύνη του να μαζέψει όλα τα δαμάσκηνα από μια νεαρή δαμασκηνιά, τις τσάκισε όλα τα κλαριά, κυριολεκτικά την κουτσούρεψε και το δέντρο θα χρειαστεί κάποια χρόνια να βρει την ισορροπία του. Αν την βρει βέβαια γιατί κάτι τέτοιες συμπεριφορές τα αποθαρρύνουν και τα μαραζώνουν όπως και στον νοικοκύρη που το γεγονός κλονίζει την εμπιστοσύνη του προς τους χωριανούς αλλά και σε οποιονδήποτε δεν σέβεται τον κόπο του και πιο πολύ την διάθεσή του να αναστήσει το παρατημένο χωράφι και να το στολίσει με ωραία δέντρα. Γιατί αυτό έκανε ο Φώτης στου Παπασήφη. Ξεκίνησε από τότε που απελευθερώθηκε από την υποχρέωση της δουλειάς να το ζωντανέψει κι εκεί που οι γονείς του καλλιεργούσαν κάποτε καλαμπόκια και ρεβύθια, αυτός φύτεψε καρποφόρα δέντρα που δίνουν ήδη καρπό και ένα διαφορετικό τόνο στο τοπίο όλης της περιοχής. Η δαμασκηνιά που κατέστρεψε ο κακορίζικος επισκέπτης δεν ήταν στα καινούργια δέντρα που φύτεψε αλλά προήλθε από την ρίζα μιας παλαιότερης που ήταν στο χωράφι και ξεράθηκε. Ήταν μια συνηθισμένη δαμασκηνιά με ωραίο μαύρο καρπό και η καινούργια κράτησε όλα τα μητρικά χαρακτηριστικά και όσο μεγάλωνε, τόσο πιο πολύ την καμάρωνε ο Φώτης μέχρι που την είδε κομμάτια και του μαύρισε η ψυχή. Δεν ήταν ο καρπός που έχασε, αλλά η προσβολή που υπέστη όλο το χωράφι από κάποιον που δεν λογάριασε τίποτα και ο οποίος και αγροφύλακας να υπήρχε στο χωριό πάλι τα ίδια θα έκανε. Γιατί δεν ήταν ο ίσκιος του αγροφύλακα που την προστάτευε αλλά η θέση που είχε ο καθένας και η καθεμιά μέσα στην κοινότητα που πάσχιζε να προχωρήσει χωρίς να αφήνει κανέναν πίσω της… 20052020 Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 13/03/2024 - 10:14 Ηλίας Προβόπουλος: Αποκριάτικα ήθη κι έθιμα στη Δυτική Φθιώτιδα
Ηλίας Προβόπουλος: Μπροστά σε μια άδεια φωλιά Το πώς φεύγει ο χειμώνας το βλέπουμε να απλώνεται σιγά – σιγά στις άκρες των γυμνών κλαδιών των δέντρων, από... Ηλίας Προβόπουλος, 06/03/2024 - 10:41
Ηλίας Προβόπουλος: Οι λίστες που δεν θα σβήσουν ποτέ… Οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις του κόσμου για την τραγωδία των Τεμπών αποτελούν πλέον κι ας μην το παραδέχονται οι συστηματικοί κύκλοι... Ηλίας Προβόπουλος, 04/03/2024 - 10:04
Ηλίας Προβόπουλος: Καλό μήνα Μάρτιο! ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ Ο ΜΑΡΤΗΣ, Ο ΓΔΑΡΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΛΟΥΚΟΚΑΦΤΗΣ Καλό μήνα να έχουμε και δεν... Ηλίας Προβόπουλος, 01/03/2024 - 10:04
Ηλίας Προβόπουλος: Ο Άγιος Κασσιανός που γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια Ένας Ρωμαίος στρατηγός, ένας άγιος και ένας οικισμός στην ορεινή Άρτα Σήμερα τελευταία ημέρα του Φλεβάρη κάνουμε-όπως κάθε χρόνο - ένα... Ηλίας Προβόπουλος, 29/02/2024 - 12:40
Ηλίας Προβόπουλος: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ; Δεν είναι μαζί μας εδώ και ένα χρόνο 58 συμπολίτες μας. Κι έφυγαν με τον πιο φρικτό τρόπο στην εθνική... Ηλίας Προβόπουλος, 28/02/2024 - 08:44
Ηλίας Προβόπουλος: Σαν σήμερα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς Σαν σήμερα, στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς.... Ηλίας Προβόπουλος, 27/02/2024 - 09:54