Ηλίας Προβόπουλος, 23/6/2023 - 08:59 facebook twitter linkedin Ηλίας Προβόπουλος: Τι έγινε με τον τουρισμό; Ηλίας Προβόπουλος, 23/6/2023 facebook twitter linkedin Στην ώρα του ή μάλλον καθυστερημένα λόγω εκλογών άνοιξε ο διάλογος για τον τουρισμό στην Ελλάδα, την μεγαλύτερη μετά την ναυτιλία νομίζω οικονομική δραστηριότητα. Για τη ναυτιλία βεβαίως σπάνια ανοίγει τέτοια συζήτηση αφού την τύχη της την διαχειρίζονται λίγοι άνθρωποι με άξιους συμβούλους ενώ στον τουρισμό καθώς εμπλέκονται δεκάδες επαγγέλματα, συμφέροντα και λογής – λογής ειδικοί σε όλη πλέον την επικράτεια, το αποτέλεσμα κάθε διαλόγου χάνεται στην οχλοβοή που δημιουργείται. Δεν θα αναφερθώ σε όλες τις παθογένειες του τουρισμού στην Ελλάδα, θα περιοριστώ σε κάποια πράγματα που θεωρώ βασικά και τα οποία δεν ακούγεται τίποτα. Το ένα και το πιο σημαντικό είναι ότι ο τουρισμός αντιμετωπίστηκε όπως το φαινόμενο της αστυφιλίας τις μεταπολεμικές δεκαετίες. Πολλοί έβλεπαν πως ερήμωνε η ύπαιθρος και σταματούσε κάθε οικονομική δραστηριότητα ενώ παράλληλα χτίζονταν άναρχα οι πόλεις, ειδικά η Αθήνα καταστράφηκε, κανένας δεν έθιγε το ζήτημα στη ρίζα του. Το άφησαν και τα αποτελέσματα αυτής της μετακίνησης τα βιώνουμε σήμερα και στο μέλλον θα είναι πιο δραματικά. Το ίδιο συνέβη και με τον τουρισμό. Με προίκα η Ελλάδα την ιστορία, τον πολιτισμό και τα μνημεία της (να μην ξεχνάμε ότι από εκεί ξεκίνησαν οι επισκέψεις στη χώρα μας) ήταν πάντα ένας πρώτης τάξης προορισμός και οι εντυπώσεις ανθρώπων που στο παρελθόν ήρθαν, είδαν και τίμησαν τα χώματά μας, συγκινούν ακόμη όσους τις διαβάζουμε. Με το πέρασμα των εποχών στην προίκα αυτή προστέθηκε η μοναδική φύση της Ελλάδας, η αισθητική των νησιών μας αλλά και των βουνών και οι επισκέπτες πλέον είχαν ένα επί πλέον λόγο να έρθουν στη χώρα μας, ειδικά τα καλοκαίρια. Σε αυτά φυσικά μετρούσε και ο τρόπος ζωής των Ελλήνων, η διατροφή και άλλα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν. Φυσικά και αποδείχθηκε πως ο τουρισμός ήταν μια χρυσοφόρα υπόθεση και λίγο – πολύ όλοι αναμείχθηκαν με αυτόν. Ειδικά στα νησιά, οι πάντες ασχολούνται και θέλουν να ζήσουν από τον τουρισμό, πράγμα που επιτυγχάνεται με πολλαπλασιασμό των καταλυμάτων, των καταστημάτων εστίασης και διασκέδασης και ένα σωρό άλλων δραστηριοτήτων που δεν αφήνουν κανέναν έξω από το χορό. Ο τουρίστας είναι εκείνος που από την στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα μέχρι να φύγει θα ζήσει δεκάδες ανθρώπους, από ξενοδόχους και πλοιοκτήτες μέχρι τον αλλοδαπό της λάντζας. ΄ Αυτό έμαθαν και αυτό εξέλιξαν οι Έλληνες τις τελευταίες δεκαετίες και συνηθισμένοι να ακούνε ότι κάθε χρόνο θα αυξάνεται η κίνηση, επένδυσαν πρακτικά και ψυχολογικά σε αυτή τη εκτίμηση. Φέτος όμως κάτι έγινε, ακούστηκε πως σε κάποια περιώνυμα νησιά η κίνηση είναι πεσμένη ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για τους επόμενους μήνες. Η είδηση διαδόθηκε αμέσως και όλοι άρχισαν να ψάχνονται γιατί έγινε αυτό; Οι αλμυρές τιμές είπαν κάποιοι, ο πολύς κόσμος συμπλήρωσαν άλλοι. Η υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, τα ακριβά εργατικά χέρια, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η προσβολή της αισθητικής, οι αντίπαλες χώρες, οι εταιρείες που διαφεντεύουν το χώρο κι ένα σωρό άλλα ακούστηκαν για το ζήτημα πράγμα που υποχρέωσε και τους πολιτικούς να πάρουν θέση… Δεν ξέρω πως σκέφτεται ο μέσος Γερμανός ή Άγγλος που έρχονταν στην Ελλάδα διακοπές – λέω ο μέσος γιατί τις ανώτερες τάξεις δεν απασχολούν τέτοια ζητήματα όπως εξάλλου και αυτούς με τις κρουαζιέρες- και τι είναι αυτό που τον ενοχλεί και τις ακυρώνει. Ξέρω όμως πως εμείς, οι ωριμότεροι κάπως που ζήσαμε την Ελλάδα με χωματόδρομους ακόμη και στα πιο σημαντικά της μνημεία, τα βουνά γεμάτα ζωή και τα νησιά μας, πραγματικούς και όμορφους κόσμους, το πως έχουν καταντήσει σήμερα μας απογοητεύει. Ο Γερμανός, ο Γάλλος ή ο Βέλγος τουρίστας δεν τα ήξερε πως ήταν πριν και το μόνο που πιθανόν τον ενδιαφέρει είναι η τιμή στο δωμάτιο και στην ταβέρνα. Τα άλλα είναι λεπτομέρειες που μπορεί να τον απασχολήσουν είτε τα τουρκικά παράλια, είναι στις ισπανικές τουριστικές πόλεις. Εμάς όμως αυτά είναι που μας ενδιαφέρουν περισσότερο και αυτός είναι ο λόγος που μπαίνουμε στη συζήτηση. Για να θυμίσουμε τουλάχιστον πως κάποτε υπήρχε μια χώρα για την οποία καμαρώναμε και την διάλυσε πρώτα η αστυφιλία και μετά ήρθε ο τουρισμός που την ισοπέδωσε, πραγματικά και μεταφυσικά… Στη φωτογραφία, οι περίφημες κόρες του Αγγούδημου, ήτοι τα πλοία «Ρομίλντα», «Ροδάνθη», «Μιλένα» (λείπει η «Δημητρούλα») που εμείς οι παλιότεροι γνωρίσαμε και αγαπήσαμε το Αιγαίο. Τον καιρό που τα Κουφονήσια δεν είχαν ηλεκτρικό! Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 31/03/2023 - 16:35 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Αποχαιρετισμός σε έναν πικρό Μάρτιο
Πίσω από ένα λευκό μπαστούνι, του Ηλία Προβόπουλου Πίσω από ένα λευκό μπαστούνι συνήθως περπατά ένας άνθρωπος που δεν βλέπει, ή, να το πούμε διαφορετικά, ένας άνθρωπος που... Ηλίας Προβόπουλος, 28/03/2023 - 08:55
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ένα οικογενειακό σχολείο Η 25η Μαρτίου ήταν και παραμένει η ημέρα με τις περισσότερες φωτογραφίσεις. Στην ψηφιακή εποχή μας βλέπουμε ακόμη και βίντεο... Ηλίας Προβόπουλος, 27/03/2023 - 08:55
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια παρέλαση με απουσίες… Διακόσια και δυο χρόνια μετά την επανάσταση του 1821, έρχεται πάλι η ημέρα της επετείου για να δοκιμάσει για μια... Ηλίας Προβόπουλος, 23/03/2023 - 09:35
Μαζεύοντας ήλιο στην Ομόνοια, του Ηλία Προβόπουλου Όσοι περπατάμε στο κέντρο της πόλης βλέπουμε τόσα πράγματα από τα οποία ελάχιστα καταγράφουμε καθώς η διαρκής επανάληψή τους δεν... Ηλίας Προβόπουλος, 22/03/2023 - 09:04
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Η ρημαγμένη κόγχη που έβαλαν τον ποιητή Δεν νομίζω ότι περίμενε, ο μέγας Αλεξανδρινός διαφορετική μεταχείριση από τους άλλους ποιητές στην πόλη που ρημάζει μέρα με τη... Ηλίας Προβόπουλος, 21/03/2023 - 08:57
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ένα σπιτικό κάτω από τη Συγγρού Λυπάμαι που δεν έχω την αισιοδοξία για την «επιτυχία» της σημερινής γενικής απεργίας και το λέω αυτό με το βάρος... Ηλίας Προβόπουλος, 16/03/2023 - 08:59