Πρὸς τὸν εὐλαβῆ κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Πατέρες, Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές,

«Αὕτη ἡ κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἡ βασιλὶς καὶ κυρία, ἑορτῶν ἑορτή, καὶ πανήγυρις ἐστὶ πανηγύρεων»· «νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ, καὶ τὰ καταχθόνια». Διότι ἐν Χριστῷ, τῷ σαρκωθέντι Υἱῷ καὶ Λόγῳ τοῦ Θεοῦ, «ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν», ὅπως ἐπισημαίνει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος (Ἰω. 1:4-5), ὁ ὁποῖος ἐξηγεῖ ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ λαμβάνουν τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ πιστεύουν σὲ αὐτὸν μποροῦν νὰ γίνουν τέκνα Θεοῦ, μέσῳ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος, διὰ τοῦ ὁποίου οἱ πιστοὶ εἶναι ἑνωμένοι μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ γίνονται τέκνα Θεοῦ κατὰ χάριν.

Πράγματι, ἡ ἔνδοξος Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ ὄχι μόνον ἐφώτισε τὸ σκότος τῆς ζωῆς μας, ἀλλὰ ἐπιπλέον μεταμορφώνει τὴν κοσμοθεωρία καὶ τὴν ἀντίληψη τῆς ζωῆς. Ὁ θάνατος βεβαίως δὲν εξαφανίζεται ἀπὸ τὸν ὁρίζοντά μας, ἀκριβῶς ὅπως ἡ ἀσθένεια δὲν ἐκδιώκεται ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ζωή μας, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ διάβολος δὲν χάνεται ἀπὸ τὸ περιβάλλον μας. Παραμένουν ὡς συνέπειες τῆς ἀρνητικῆς σκέψης τοῦ ἀνθρώπου, ὅπως ὁ Θεολόγος ἐξηγεῖ περαιτέρω στὸ Εὐαγγέλιό του:

«τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς, ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα. πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα ὅτι ἐν θεῷ ἐστιν εἰργασμένα» (Ἰω. 3:19-21).

«υἱοὶ φωτός καὶ υἱοὶ ἡμέρας· οὐκ ἐσμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους» (Α΄ Θεσ. 5:5), ὅπως βεβαιοῖ καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο: «ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε!» (Ἐφ. 5:8)

Ἂς ζήσουμε, λοιπόν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές, ὡς τέκνα φωτός! Ἂς μὴ μετέχουμε στὰ ἄκαρπα ἔργα τοῦ σκότους! Ἂς ἐγκαταλείψουμε ψεύδη, ἔριδες καὶ φλυαρίες. Ἂς ἐγκαταλείψουμε τὸν φθόνο, τὴν ὑπερηφάνια καὶ τὴν περιφρόνηση πρὸς τοὺς ἄλλους. Ἂς ἐγκαταλέιψουμε τὴν ματαιοδοξία, τὴν ἀκαθαρσία καὶ τὴν φιληδονία. Ἂς ἐγκαταλείψουμε τὸν ὑλισμὸ καὶ τὸν καταναλωτισμό. Ἂς συμπεριφερόμαστε ὡς τέκνα φωτός, ἀλλὰ ἐνδεδυμένοι καὶ τὴν πανοπλία τοῦ φωτός. Ἂς προσκολληθοῦμε στὴν Ἀλήθεια· «ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ φωτὸς ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ» (Ἐφ. 5:9). Ἂς προετοιμαστοῦμε μὲ ἀγάπη. Ἂς ὁπλιστοῦμε μὲ ὑπομονή. Ἂς καλλιεργήσουμε τὴν ἐλεημοσύνη. Ἂς ἐξασκήσουμε τὴν ἀλληλεγγύη. Ἂς ἐφαρμόσουμε τὴν συγχώρηση. Καὶ ἔτσι ὁ κόσμος γύρω μας θὰ γίνει περισσότερο λαμπερὸς ἀπὸ τὸ φῶς.