Αποκλειστικά υπαίτιος κρίθηκε ο οδηγός του ζημιογόνου αυτοκινήτου, στο οποίο επέβαιναν ο θανών στη θέση του συνοδηγού και η τραυματισμένη σύζυγός του στην πίσω δεξιά θέση, διότι οδηγούσε υπό την επήρεια οινοπνεύματος σε ποσοστό 1,22 mg/l, ποσότητα που επηρέασε αισθητά την ικανότητά του στην οδήγηση και τη νηφαλιότητά του, καθώς επίσης και με ιλιγγιώδη ταχύτητα των 175,50 χλμ/ω αντί του ανώτατου επιτρεπομένου στην περιοχή ορίου ταχύτητας των 50 χλμ/ω. Όταν έφθασε στο ___ χλμ της επίδικης οδού έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, εκτράπηκε  δεξιά της πορείας του και προσέκρουσε με τη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου με σφοδρότητα διαδοχικά σε δύο δέντρα. Αρχικά παρέκκλινε της πορείας του προς τα αριστερά και στην προσπάθειά του να επαναφέρει το αυτοκίνητο, αποσταθεροποιήθηκε, πλαγιολίσθησε, και εξήλθε του οδοστρώματος και προσέκρουσε με τον εμπρόσθιο δεξιό τροχό σε δέντρο δεξιά της πορείας του. Στη συνέχεια επέπεσε με το μέσο και δεξιό εμπρόσθιο μέρος του προβόλου στο επόμενο δέντρο, ο κορμός του οποίου λειτούργησε σαν λεπίδα κόβοντας το αυτοκίνητο στα δύο, και  αποκολλήθηκε ολόκληρη η δεξιά πλευρά του αμαξώματος (κολώνα του  παρμπρίζ, εμπρόσθια δεξιά πόρτα, μεσαία δεξιά κολώνα, οπίσθια δεξιά πόρτα και οπίσθιο δεξιό φτερό, μαζί με τμήμα του δεξιού πατώματος, του εμπρόσθιου δεξιού καθίσματος, του δεξιού μασττιέ, αριστερός εμπρόσθιος τροχός με όλα του τα παρελκόμενα). Ακολούθως η  δεξιά πλευρά του αμαξώματος που αποκολλήθηκε κινήθηκε δεξιόστροφα και κατέληξε στο έρεισμα του αντίθετου ρεύματος κυκλοφορίας 13,2 μ. διαγώνια από το δέντρο, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του αμαξώματος περιστράφηκε 360 μοίρες  δεξιόστροφα ολισθαίνοντας στην πρασιά της οδού και πέφτοντας στο πρανές με την οπίσθια γωνία, ανατράπηκε μετά από άλλα 16μ. και ακινητοποιήθηκε μετά από άλλα 25μ., σε  αγροτεμάχιο,  καθήμενο σε κανονική θέση και αντεστραμμένο σε σχέση με την αρχική του πορεία, και συνολικά  ακινητοποιήθηκε 77 μέτρα μετά το χτύπημα στο δεύτερο δέντρο. Αποτέλεσμα της αμελούς οδηγικής συμπεριφοράς του  ήταν ο θάνατος του συνοδηγού και ο τραυματισμός της συνεπιβαίνουσας στο πίσω δεξιό κάθισμα. 

Ψυχική Οδύνη 650.000 ευρώ 

θάνατος συνεπιβάτη 35 ετών (1)
Επιδικάσθηκαν στους στενούς συγγενείς του θανόντος, ηλικίας 35 ετών, επιβάτη στη θέση του συνοδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου, για τη χρηματική τους  ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης από το θάνατό του, τα παρακάτω επιμεριζόμενα ποσά:

• Ανά 120.000 ευρώ για καθένα από τους δύο γονείς (σύνολο 240.000 ευρώ)
• 120.000 ευρώ στη σύζυγό του
• Ανά 90.000 ευρώ για καθένα από τα τρία αδέλφια  (σύνολο 270.000 ευρώ) 
• 10.000 ευρώ στον παππού εκ μητρικής γραμμής
• Ανά 5.000 ευρώ στον καθένα από τα δύο πεθερικά (γονείς της συζύγου του) (σύνολο 10.000 ευρώ)

Ζώνη Ασφαλείας Επιβαινόντων –  Έλλειψη (2)

Δεν συνδέεται Αιτιωδώς με το θάνατο του συνοδηγού και τον τραυματισμό της συνεπιβαίνουσας στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου

Κρίθηκε ότι ο  θανών  επέβαινε στη θέση του συνοδηγού και η τραυματισμένη σύζυγός του στο πίσω δεξιά κάθισμα του ζημιογόνου αυτοκινήτου, χωρίς να φορούν ζώνη ασφαλείας. Όμως, δεν αποδείχθηκε ότι η μη χρήση ζώνης ασφαλείας οδήγησε αιτιωδώς στο θάνατο του πρώτου και στον τραυματισμό της δεύτερης, κάτω από τις συνθήκες που έλαβε χώρα το ατύχημα. Ειδικότερα: α) ο  θάνατος του συνοδηγού επήλθε εξαιτίας βαρύτατων κακώσεων θώρακος – κάτω άκρων (πλήρης ακρωτηριασμός κάτω άκρων, ρωγμώδες κάταγμα κρανιακού βόθρου το οποίο δεν περιλαμβάνεται στις αιτίες θανάτου). Ο  θάνατος του δεν επήλθε από την πρόσκρουση του σώματος του σε σημείο του αυτοκινήτου (π.χ παρμπρίζ) ώστε να μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η μη χρήση ζώνη ασφαλείας δεν προστάτευε το σώμα, αλλά από τη βίαιη πρόσκρουση του δέντρου στο σώμα του θανόντος, και το οποίο δέντρο εισήλθε στο χώρο των επιβατών και προκάλεσε την αποκόλληση του δεξιού μέρους του αυτοκινήτου καθώς και την απόσπαση του καθίσματος του συνοδηγού από το  υπόλοιπο  αυτοκίνητο.  Κάτω από αυτές τις συνθήκες ούτε η ζώνη ασφαλείας θα είχε πλέον κάποιο στήριγμα που να προστατεύει τον συνοδηγό, ούτε το κάθισμα του συνοδηγού που αποσπάσθηκε βίαια θα μπορούσε καθαυτό να παρέχει προστασία και με ζώνη ασφαλείας που δεν στηρίζεται από κατασκευής επ΄ αυτού, β) η συνεπιβαίνουσα στην πίσω δεξιά θέση του αυτοκινήτου  βρέθηκε εκτός του αυτοκινήτου βίαια μετά την αποκόλληση της δεξιάς πλευράς αυτού, καθώς δεν χρησιμοποιούσε ζώνη ασφαλείας Πριν από την ακινητοποίησή του το αυτοκίνητο ανατράπηκε έχοντας χάσει όλη τη δεξιά του πλευρά και των κολώνων στήριξης της οροφής. Συνεπώς η χρήση ζώνης και η μη βίαιη απομάκρυνσή της από το αυτοκίνητο πριν αυτό ανατραπεί θα οδηγούσε με βεβαιότητα σε σοβαρότερο τραυματισμό της, ενδεχομένως και τον θάνατο της εξαιτίας της ανατροπής και την έλλειψη  προστασίας από την οροφή του αυτοκινήτου.  

Έξοδα Κηδείας (3)

 α) Κρίθηκε ότι στα έξοδα κηδείας, τα οποία κατέβαλε η μητέρα του θανόντος,  συνολικού ποσού 3.950 ευρώ, δεν περιλαμβάνονται  οι δαπάνες για διακόσμηση ναού, άνθη, φυτά κλπ ποσού 800 ευρώ  καθώς και για στέφανα, σταυρούς από άνθη ποσού 250 ευρώ. 

 β) Περαιτέρω, όσον αφορά το εν λόγω κονδύλιο διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να προσκομισθεί έγγραφο του ΕΟΠΠΥ από το οποίο να προκύπτει αν καταβλήθηκε κάποιο ποσό από αυτό για την ανωτέρω αιτία.

Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης του Ασφαλισμένου λόγω μέθης 

Παρεμπίπτουσες Αγωγές Ασφαλιστικής Εταιρίας – Δεκτές

Η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία των δύο κύριων αγωγών άσκησε κατά του εναγομένου ασφαλισμένου της οδηγού τις δύο παρεμπίπτουσες αγωγές της διότι ο τελευταίος οδηγούσε το ζημιογόνο αυτοκίνητο υπό την επήρεια μέθης (1,22 mg/l), οι οποίες έγιναν δεκτές ως ουσία βάσιμες και ειδικότερα: α) η υπό στοιχείο Γ’ παρεμπίπτουσα αγωγή, και αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση του παρεμπιπτόντως εναγομένου να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρεία, κάθε χρηματικό ποσό κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, το οποίο αυτή ήθελε υποχρεωθεί να καταβάλει με την  απόφαση στους ενάγοντες της  Α’ κύριας αγωγής, ήτοι συνολικά το ποσό των 520.000 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων, με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την καταβολή στους κυρίως ενάγοντες μέχρι την πλήρη εξόφληση, και β)  η  υπό στοιχείο Δ παρεμπίπτουσα αγωγή, και αναγνωρίσθηκε η υποχρέωση του παρεμπιπτόντως εναγομένου να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρεία, κάθε χρηματικό ποσό κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, το οποίο αυτή ήθελε υποχρεωθεί να καταβάλει με την απόφαση στους ενάγοντες της  Β’  κύριας αγωγής, ήτοι συνολικά το ποσό των 143.500  ευρώ πλέον τόκων και εξόδων, με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την καταβολή στους κυρίως ενάγοντες μέχρι την πλήρη εξόφληση. Και καταδικάσθηκε ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος οδηγός στα δικαστικά έξοδα της παρεμπιπτόντως ενάγουσας ασφαλιστικής εταιρίας, ανερχόμενα στο ποσό των 20.500 ευρώ. 

Στην Τ.Ν.Π. ΣΟΛΩΝ, όπου μπορείτε να βρείτε και την εν λόγω απόφαση, δημοσιεύθηκαν και τα παρακάτω σχόλια:

1.ΣΣ. Η εξαίρεση του κανόνα επιδίκασης εξευτελιστικών ποσών για Ψυχική Οδύνη που παρατηρείται τελευταία επιβεβαιώνεται στην κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση. Αναμένουμε την ίδια ανταπόκριση και από τα δευτεροβάθμια δικαστήρια, ώστε να μην ακυρώνεται στην ουσία η έννοια του ευλόγου.

Όπως και ο Αντιπρόεδρος ΑΠ. ετ. Στυλιανός Πατεράκης στο έξοχο σύγγραμμά του «Χρηματική Ικανοποίηση λόγω Ηθικής Βλάβης» μεταξύ των άλλων αναφέρει: Στην επιδίκαση εξευτελιστικών ποσών, συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό και η μη επαρκής ενασχόληση των εφαρμοστών του Δικαίου με την έννοια, τη φύση και το σκοπό της ικανοποιήσεως της ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ….  Είναι παρήγορο, ότι η τάση για υψηλότερα ποσά ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ, επί βαρυτέρων κυρίως βλαβών, η οποία παρατηρείται σε πολλές χώρες, κερδίζει διαρκώς έδαφος και στην Ελληνική Νομολογία. Και καταλήγει:
Η προσωπικότητα των Ελλήνων Δικαστών και κυρίως η Επιμέλεια, το Ήθος, η Προσωπική Αξιοπρέπεια και η Πνευματική Ελευθερία αυτών, αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα προκειμένου να λειτουργήσει στη χώρα… 

1. Ζώνη Ασφαλείας Επιβαινόντων – Έλλειψη

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 33 παρ. 1 και 88 παρ. 16 του Ν. 2094/1992 (Κ.Ο.Κ) προκύπτει, ότι  και ο συνοδηγός υποχρεούται να φέρει ζώνη ασφαλείας. Η μη συμμόρφωσή του στην άνω επιβαλλόμενη σ’ αυτόν υποχρέωση, αν και δεν θεμελιώνει μόνη αυτή υπαιτιότητα στην επέλευση αυτοκινητικού ατυχήματος, αποτελεί αναμφιβόλως στοιχείο, η στάθμιση του οποίου από το δικαστήριο της ουσίας θα κριθεί σε σχέση με την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ της συγκεκριμένης παραλείψεως και του επελθόντος αποτελέσματος. Η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ως προς τη συνδρομή ή όχι  συντρέχοντος πταίσματος  του ζημιωθέντος στην επέλευση της ζημίας υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου  ως προς το  αν τα πραγματικά περιστατικά, που το δικαστήριο της ουσίας δέχεται ανελέγκτως, ως αποδειχθέντα,  συγκροτούν την έννοια του συντρέχοντος πταίσματος.  Στον έλεγχο του Αρείου Πάγου υπόκειται και μάλιστα από την άποψη της  παραβιάσεως των διδαγμάτων της κοινής πείρας  και την ορθή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών στην αόριστη νομική έννοια της αιτιώδους συνάφειας, κατά πόσον  τα περιστατικά του πταίσματος  του ζημιωθέντος, που δέχθηκε κυριαρχικώς ως αποδειχθέντα το δικαστήριο της ουσίας, επιτρέπουν το συμπέρασμα να θεωρηθεί, αντικειμενικώς ορισμένο γεγονός, ως  πρόσφορη αιτία  του ζημιογόνου αποτελέσματος. ΑΠ.1107/2002, ΕΣυγκΔ 2005/309.

Κρίθηκε ότι η παράλειψη χρήσης ζώνης ασφαλείας δεν συνδέεται αιτιωδώς με τον θανάσιμο τραυματισμό των επιβατών του οχήματος, λαμβανομένου υπόψη ότι από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης συρρικνώθηκε ολόκληρο το εμπρόσθιο τμήμα του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα ο οδηγός του αυτοκινήτου να υποστεί κάκωση της κεφαλής, του θώρακος και της κοιλίας εκ των οποίων επήλθε ο θάνατος του, ενώ η συνεπιβάτης του αυτοκινήτου, η οποία έπασχε από καρδιοπάθεια, λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης υπέστη καρδιακή ανακοπή και απεβίωσε την ίδια ημέρα.  ΑΠ. 959/2015, ΕΣυγκΔ 2015/499.

Από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι κατά τη στιγμή του επίδικου ατυχήματος οι δυο θανατωθέντες δεν φορούσαν ζώνη ασφαλείας. Μόνο το γεγονός ότι αυτοί είχαν υποστεί και κακώσεις κεφαλής, τραχήλου και θώρακος δεν μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα αυτό. Το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι οι θανατηφόρες σωματικές κακώσεις που υπέστησαν οι θανόντες στο κεφάλι, τον τραχηλική χώρα και τον θώρακα, θα είχαν επέλθει ανεξαρτήτως της πρόσδεσής τους με ζώνη ασφαλείας, λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης, από την οποία, καταστράφηκε ολοσχερώς το εμπρόσθιο μέρος του οχήματος , οι σοβαρές παραμορφώσεις του οποίου επεκτείνονται μέχρι το θάλαμο των επιβατών, εντός του οποίου βρίσκονταν οι άνω θανατωθέντες. Μον.Εφ.Πατρ. 117/2021, ΕΣυγκΔ 2021/285.

2.Έξοδα Κηδείας – Περιεχόμενο

 Με την κατωτέρω δημοσιευόμενη απόφαση κρίθηκε ότι στα έξοδα κηδείας,  δεν περιλαμβάνονται  οι δαπάνες για διακόσμηση ναού, άνθη, φυτά κλπ ποσού 800 ευρώ  καθώς και για στέφανα, σταυρούς από άνθη.

Βλ. Ομοίως και Μον.Εφ.Αθ.6489/2020, ΕΣυγκΔ 2020/518. 

Βλ. Contra Νομολογία

Περιλαμβάνονται και όλες οι δαπάνες, που, είναι συνδεδεμένες με το πρόσωπο του θανόντος και τις κρατούσες αντιλήψεις και παραδόσεις του τόπου κατοικίας ή διαμονής του θανόντος (π.χ. χωριό). Συνεπώς επιδικαστέα είναι :

τα έξοδα για την αγορά φέρετρου, και λουλουδιών για την διακόσμησή αυτού και της εκκλησίας, η δαπάνη για την παραμονή του νεκρού σε ψυκτικό θάλαμο, η δαπάνη για την κατασκευή μαρμάρινου τάφου, η δημοσίευση νεκρώσιμων αγγελιών, τα έξοδα τέλεσης της νεκρώσιμης (εξόδιου) ακολουθίας, τα δικαιώματα του ναού, οι αμοιβές των θρησκευτικών λειτουργιών και ψαλτών, τα απαιτούμενα για την ταφή έξοδα, η δαπάνη μεταφοράς του νεκρού και των γονέων του στο νεκροταφείο, τα δικαιώματα του νεκροταφείου για την ταφή, τα δικαιώματα του γραφείου κηδειών, οι δαπάνες συνεστίασης των προσκεκλημένων, εφόσον αυτές συνηθίζονται, καθώς και η δαπάνη για την εκτύπωση και τοιχοκόλληση αγγελτηρίων. Επίσης συμπεριλαμβάνονται στα έξοδα κηδείας και η δαπάνη για μπομπονιέρες βάσει εθίμου επί θανατωθέντος αγάμου – νέου.  Αντιθέτως δεν συμπεριλαμβάνονται οι καταθέσεις στεφάνων ή σταυρών από λουλούδια, που γίνονται σε εκπλήρωση ηθικού καθήκοντος και σεβασμού στη μνήμη του νεκρού, είτε από ελευθεριότητα και προς κατάδειξη της ιδιαίτερης στοργής και αγάπης του δαπανώντος προς το νεκρό. Για το ορισμένο δε της αγωγής, δεν είναι απαραίτητο να γίνεται αναλυτική εξειδίκευσή τους, καθόσον οι επιμέρους σχετικές δαπάνες είναι δυνατόν να προκύψουν από τις αποδείξεις. Μον.Πρ.Πατρ. 202/2020, ΕΣυγκΔ 2020/306.

 Επιδικάζονται και οι δαπάνες για μεταφορά ατόμων, για άνθη φερέτρου, σταυροί, τρίποδα και μπομπονιέρες και τσαντάκια μνημοσύνου, Μον.Εφ.Ρόδου 188/2019, ΕΣυγκΔ 2019/544.

 Η  ενάγουσα σύζυγος του θανόντος κατέβαλε συνολικά για τα έξοδα κηδείας του (φέρετρο, περιποίηση, μεταφορά, άδεια ταφής, άνθη, αγγελτήρια, δικαιώματα ναού, εργατικά, μνήμα κλπ) το ποσό των 3.610€. Το ποσό αυτό νομιμοποιείται αυτή να αναζητήσει μειωμένο κατά το ποσό των 759,52 ΕΥΡΩ, που έλαβε ως σχετική παροχή από τον ασφαλιστικό φορέα του θανόντος (ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) ΕΦΚΑ.  Μον.Πρ.Αθ. 1171/2018, ΕΣυγκΔ 2018/52.

Πηγή  Τ.Ν.Π. ΣΟΛΩΝ