Nextdeal newsroom, 12/6/2023 - 10:49 facebook twitter linkedin Αλέξανδρος Ζυμπίδης: Εξερευνώντας τον «κώδικα Da Vinci»… των καταστροφικών σεισμών Nextdeal newsroom, 12/6/2023 facebook twitter linkedin *Γράφει ο Αλέξανδρος Ζυμπίδης Χωρίς ίχνος υπερβολής…, τα μαθηματικά μοντέλα αποτίμησης καταστροφικών σεισμών σε όλο τον πλανήτη περιβάλλονται από ένα πέπλο προστασίας και «μυστηρίου». Προτάσσοντας την αδιαμφισβήτητη πολυπλοκότητά τους, που σαφώς ενυπάρχει σε τέτοια μοντέλα, οι δημιουργοί τους προσπαθούν να τα διατηρήσουν ερμητικά κλειστά και απρόσιτα (black boxes). Επικαλούμενοι το ρητό του Πυθαγόρα «Ο τα πάντα τοις πάσι ρητά» ή/και χαρακτηρίζοντας τα μοντέλα προστατευόμενη πνευματική ιδιοκτησία, οι κατέχοντες τη συγκεκριμένη γνώση προσπαθούν επιτυχώς μέχρι σήμερα και περιορίζουν εταιρείες, στελέχη και εποπτικούς οργανισμούς (ως «μη επαΐοντες») στη λήψη μόνο των τελικών αριθμητικών αποτελεσμάτων και όχι των μαθηματικών αναλύσεων και αλγορίθμων. Χωρίς ίχνος υπερβολής…, τα μαθηματικά μοντέλα αποτίμησης καταστροφικών σεισμών θα μπορούσαν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως ο «κώδικας Da Vinci» της παγκόσμιας (αντ)ασφαλιστικής αγοράς και των ελάχιστων εξειδικευμένων συμβουλευτικών εταιρειών που ασχολούνται με τη δημιουργία αυτών των μοντέλων. Επειδή όμως ισχύει και το αρχαίο ρητό «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον», στο πρόσφατο τεύχος (Μάιος 2023) του επίσημου περιοδικού της βρετανικής ένωσης αναλογιστών (The Actuary) δημοσιεύθηκε ένα άρθρο το οποίο ρίχνει φως σε τέτοια μοντέλα και μάλιστα σχολιάζεται και στο σχετικό εξώφυλλο με την παρακάτω φράση: «Cracking a new way to model earthquake risk». Το συγκεκριμένο άρθρο περιγράφει τη γενική δομή ενός τέτοιου μοντέλου αποτίμησης καταστροφικών σεισμών και ουσιαστικά παραπέμπει στις πρωτότυπες πανεπιστημιακές εργασίες που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία έτη. Πράγματι, προς αυτή την κατεύθυνση, την τελευταία πενταετία, έχουν γίνει σημαντικές και συστηματικές ερευνητικές προσπάθειες που έχουν καταλήξει στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου μοντέλου αποτίμησης του ασφαλιστικού κινδύνου που συνδέεται με την εμφάνιση ενός καταστροφικού σεισμού. Για τις λεπτομέρειες του μοντέλου έχουν υπάρξει αναλυτικές δημοσιεύσεις αντίστοιχων άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά («European Actuarial Journal» και «The Geneva papers on Risk and Insurance»). Στις προαναφερθείσες δημοσιεύσεις το μοντέλο δοκιμάζεται και εφαρμόζεται πλήρως στον ελλαδικό χώρο, αλλά εξίσου καλά θα μπορούσε να μεταφερθεί σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη μας. Μετά τα παραπάνω θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι επιτέλους έσπασε ο «κώδικας Da Vinci» για τους καταστροφικούς σεισμούς. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ερευνών, για την ελληνική ασφαλιστική αγορά, καταδεικνύουν έναν πολύ μεγάλο βαθμό συντηρητικότητας στο ύψος της απαιτούμενης κεφαλαιοποίησης με βάση την τυπική προσέγγιση που επιβάλλεται από το πλαίσιο του SOLVENCY II. Με βάση τα παραπάνω, και με δεδομένη την πλήρη διαφάνεια και την επιστημονική πλέον αποδοχή του προαναφερθέντος μοντέλου, θεωρούμε ότι υπάρχει χώρος πλέον για (α) ουσιαστικό έλεγχο της πρακτικής εφαρμογής του στις ασφαλιστικές εταιρείες και (β) διερεύνηση της δυνατότητας ορθολογικότερου προσδιορισμού των αντίστοιχων κεφαλαίων που αφορούν στο περιθώριο φερεγγυότητας των ελληνικών ασφαλιστικών εταιρειών. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε μια συνοπτική περίληψη-μετάφραση του συγκεκριμένου άρθρου, όπως εμφανίζεται στο βρετανικό περιοδικό «Τhe Actuary». Κατά την περίοδο από το 2000 μέχρι και σήμερα παρατηρείται αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο των οικονομικών απωλειών, που προέρχονται από τις φυσικές καταστροφές. Μάλιστα, έχει αποδειχτεί ότι αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό από το ΑΕΠ στις χώρες του ΟΟΣΑ (Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης). Ως φυσικές καταστροφές ορίζονται οποιαδήποτε γεγονότα συμβαίνουν απρόσμενα και επιφέρουν ακραίες οικονομικές απώλειες (ζημιές). Αυτές περιλαμβάνουν γεγονότα από πλημμύρες, δασικές πυρκαγιές, σεισμούς, τσουνάμι, αλλά και πανδημίες. Η οικονομική τους διαχείριση είναι πρόκληση για τις κυβερνήσεις, τις (αντ)ασφαλιστικές εταιρείες και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, ιδιαίτερα σε κράτη που χαρακτηρίζονται από υψηλή έκθεση σε τέτοιους κινδύνους. Η πρόκληση γίνεται ακόμη πιο έντονη, όταν η πιστοληπτική ικανότητα των οργανισμών αυτών είναι πιθανά ανεπαρκής έναντι τέτοιων υψηλά καταστροφικών γεγονότων. Ευτυχώς, η αναγκαιότητα εκτίμησης των εν λόγω κινδύνων έχει γίνει ευρέως αντιληπτή από διεθνείς οργανισμούς. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δημοσίευσε μια αναφορά τον Δεκέμβριο, στην οποία τονίζει τη σημασία συνυπολογισμού της επίδρασης των περιβαλλοντικών κινδύνων στο τραπεζικό σύστημα. Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ΟΟΣΑ, ο οποίος έχει δημοσιεύσει σχετικές αναφορές για τους κινδύνους από πλημμύρες και σεισμούς. Είναι ευρέως γνωστό, αλλά παρατηρείται και στους ιστορικούς καταλόγους, καθώς και στον ευρωπαϊκό χάρτη του EFEHR (European Facilities for Earthquake Hazard and Risk) ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα πολύ υψηλά εκτεθειμένη στον σεισμικό κίνδυνο. Μετά τα γεγονότα της 6ης Φεβρουαρίου (2023) στο νότιο μέρος της γειτονικής μας Τουρκίας και τη βορειοδυτική Συρία αποδείχτηκε ότι τα κτίρια που βρίσκονται σε περιοχές υψηλού σεισμικού κινδύνου πρέπει να κατασκευάζονται σύμφωνα με τους πλέον πρόσφατους αντισεισμικούς κανονισμούς. Επιπρόσθετα, είναι επιτακτική η ανάγκη της ασφάλισής τους με κατάλληλα συμβόλαια. Επομένως, γίνεται ξεκάθαρο ότι μία αυστηρά θεμελιωμένη μεθοδολογία για τον υπολογισμό ασφαλίστρων και των κεφαλαιακών απαιτήσεων, που σχετίζονται με τις φυσικές καταστροφές, είναι αναγκαία επί του παρόντος περισσότερο από ποτέ. Η συγκεκριμένη μεθοδολογία περιγράφεται παρακάτω. Καθώς τα γεγονότα των σεισμών και των αντίστοιχων οικονομικών ζημιών που περιγράφονται από τους ιστορικούς καταλόγους (λίγες εκατοντάδες έτη) είναι ανεπαρκή σε σχέση με τους χρόνους επαναδραστηριοποίησης των ρηγμάτων (αρκετές χιλιάδες έτη), προτείνεται τα αναλογιστικά μεγέθη του εν λόγω κινδύνου να βασίζονται σε στοχαστικές προσομοιώσεις συναρτήσει της γεωμετρίας των ρηγμάτων. Επίσης, καθώς δεν υπάρχει επίσημα αποδεκτή επιστημονική μέθοδος μακροπρόθεσμης πρόβλεψης των σεισμών μέχρι σήμερα, χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι απο-ομαδοποίησης των σεισμών (declustering), ώστε να ξεχωρίζονται τα κύρια γεγονότα από τους μετασεισμούς προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο στοχαστικού γεννήτορα σεισμών. Τα κύρια γεγονότα ανιχνεύονται ανεξάρτητα μεταξύ τους και μπορούν να μοντελοποιηθούν από στάσιμες διαδικασίες Poisson προσφέροντας μακροπρόθεσμη συμπερασματολογία για κάθε περιοχή. Μεταξύ άλλων, σημαντικές μέθοδοι απο-ομαδοποίησης είναι αυτή των Gardner-Knopoff (1974), αλλά και αυτή που βασίζεται στο επιδημικό μοντέλο ETAS (epidemic-type-aftershock-sequence) του Ogata (1988). Ενώ οι ιστορικοί κατάλογοι, που περιλαμβάνουν ισχυρούς σεισμούς μεγέθους από 6,5 ως 7,3 είναι πλήρεις μετά το 1845, η γεωμετρία των ρηγμάτων (μήκος, πλάτος, βύθιση, ρυθμοί ολίσθησής τους κ.λπ.) παρέχει πληροφορία επαναδραστηριοποίησής τους ως και 15 χιλιάδες χρόνια στο παρελθόν συμπληρώνοντας τα κενά των ιστορικών καταλόγων. Με βάση λοιπόν τους ιστορικούς καταλόγους και τα ρήγματα, αναπτύξαμε ένα μαθηματικό μοντέλο τιμολόγησης ασφαλίστρων και υπολογισμού του απαιτούμενου κεφαλαίου φερεγγυότητας. Κατά την ανάπτυξη του μοντέλου υποτέθηκε ότι οι ενδιάμεσοι χρόνοι επαναδραστηριοποίησης των ρηγμάτων ακολουθούν είτε εκθετική κατανομή είτε λογαριθμοκανονική στην περίπτωση που είναι γνωστό το έτος των πιο πρόσφατων σεισμών των συγκεκριμένων ρηγμάτων. Επίσης, υποτέθηκε ότι τα μεγέθη των σεισμών συμπεριφέρονται με βάση την κατανομή των Gutenberg-Richter όσον αφορά την ασθενέστερη σεισμικότητα ανά περιοχές, ενώ τα μεγέθη των ισχυρότερων σεισμών εξαιτίας των ρηγμάτων ακολουθούν κανονική κατανομή με παραμέτρους εξαρτημένες από τη γεωμετρία τους. Η τυχαία μεταβλητή, που περιγράφει τις οικονομικές απώλειες κάθε ασφαλισμένου κτιρίου, ορίζεται ως η μέγιστη ετήσια ζημιά προερχόμενη από όλες τις γύρω σεισμικές πηγές, ενώ η συνολική απώλεια του χαρτοφυλακίου είναι το άθροισμα των επιμέρους ζημιών. Οι προσομοιώσεις που προτείνονται είναι δομημένες με τρόπο τέτοιον, ώστε να εξάγονται οι εκτιμήσεις των οικονομικών απωλειών κάθε κτιρίου ξεχωριστά (με βάση το ύψος του, το έτος και τα υλικά κατασκευής του και την τοποθεσία του), επιτρέποντας στην ασφαλιστική εταιρεία να γνωρίζει σε βάθος την κατανομή του συγκεκριμένου κινδύνου στο χαρτοφυλάκιό της. Σε αντίθεση με τις περισσότερες κλασικές αναλογιστικές μελέτες, που τιμολογούν ανά περιοχή (π.χ. ζώνες CRESTA), το συγκεκριμένο μοντέλο λαμβάνει υπόψη τις ακριβείς συντεταγμένες κάθε κτιρίου επάνω στην επιφάνεια της γης. Αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, το οποίο μπορεί να εκμεταλλευτεί μια ασφαλιστική εταιρεία προς όφελός της για να αντιμετωπίσει φαινόμενα αντιεπιλογής και να είναι ανταγωνιστική, αλλά κυρίως για να εξαγάγει ακριβείς υπολογισμούς για τις κεφαλαιακές της απαιτήσεις υπό το καθεστώς της Φερεγγυότητας ΙΙ. Η τυπική προσέγγιση (standard formula) της Φερεγγυότητας ΙΙ για τον υπολογισμό του απαιτούμενου κεφαλαίου φερεγγυότητας για το σεισμό δεν λαμβάνει υπόψη καίριες παραμέτρους του χαρτοφυλακίου, όπως τις αποστάσεις των κτιρίων από τα ρήγματα, τα υλικά και το έτος κατασκευής τους και τις ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες τους, οδηγώντας συχνά τις ασφαλιστικές εταιρείες στην υπερεκτίμηση των κεφαλαιακών τους απαιτήσεων. Επιπρόσθετα, δεν υπάρχει διαφάνεια στον τρόπο με τον οποίο έχει εξαχθεί η τυπική προσέγγιση (standard formula) καθιστώντας την ένα «μαύρο κουτί». Η πλήρης περιγραφή του προαναφερθέντος μαθηματικού μοντέλου υπάρχει δημοσιευμένη σε πρόσφατο άρθρο, που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Ιούλιο 2022 στο περιοδικό «European Actuarial Journal». Έχοντας εφαρμόσει το μοντέλο για όλη την Ελλάδα, ενδεικτικοί χάρτες σεισμικού κινδύνου ανά Τ.Κ. στην περίπτωση όπου ισχύει απαλλαγή της τάξεως 2% παρουσιάζονται στις παρακάτω εικόνες. Στους χάρτες αυτούς παρουσιάζεται το αναμενόμενο μέγιστο ποσοστό ζημιάς για πολυώροφα κτίρια κτισμένα την περίοδο μεταξύ 1984 και 1994. Στην εικόνα 1, το μοντέλο χρησιμοποιεί αποκλειστικά τους ιστορικούς καταλόγους, ενώ στην εικόνα 2 έχουν συμπεριληφθεί και τα ενεργά ρήγματα. Η συνεισφορά των ρηγμάτων είναι προφανής και αναμφίβολα σημαντικού μεγέθους, ειδικά σε περιοχές με σημαντική παρουσία ενεργών ρηγμάτων. Συνοψίζοντας, ελπίζουμε στην ενθάρρυνση και την προτροπή διενέργειας και άλλων τέτοιων μελετών υπό καθεστώς διαφάνειας ώστε να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές επιπτώσεις και άλλων φυσικών καταστροφών (πλημμύρας, πυρκαγιάς κ.τ.λ.) με τον βέλτιστο τρόπο τόσο σήμερα όσο και στο άμεσο μέλλον, κατά τη διάρκεια του οποίου αναμένεται σημαντική αύξησή τους. Ποιος είναι ο Αλέξανδρος Ζυμπίδης Ο Αλέξανδρος Ζυμπίδης (e-mail: [email protected]) είναι επίκουρος καθηγητής Αναλογιστικής Επιστήμης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ταυτόχρονα είναι πιστοποιημένος αναλογιστής και παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και αναλογιστικές μελέτες σε πλήθος επιχειρήσεων και οργανισμών. Υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής και διετέλεσε επικεφαλής των ερευνητικών ομάδων που οργάνωσε η Διεύθυνση Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης της Τράπεζας της Ελλάδος για την προετοιμασία της ασφαλιστικής αγοράς για το SOLVENCY II. Έχει δημοσιεύσει πλήθος ερευνητικών άρθρων σε συνέδρια και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, ενώ είναι συγγραφέας έξι πανεπιστημιακών βιβλίων με θέματα που αφορούν στην αναλογιστική επιστήμη. The text above has been published in May edition of “The Actuary”, the official magazine of the Institute and Faculty of Actuaries Earthquakes have literally shaken up our world recently. We still cannot predict them, so how best to model the financial risks? Working on a fault line in Greece, Alexandros Zimbidis and Emmanouil Louloudis have come up with a new method. While highly volatile from year to year, economic losses from natural catastrophes (natcats) have been increasing in OECD countries since 2000 – at a slightly faster rate than GDP. The risks include floods, hurricanes, wildfires, earthquakes, tsunamis, pandemics – basically any unexpected event capable of causing extreme losses. Financial management of these risks is a key challenge for governments, insurers, banks and other institutions and is particularly important such risks and have limited capacity to manage the financial hit they cause. The importance of urgently addressing this challenge is increasingly being recognized. For example, the European Central Bank, through a report it published in December, underlined the necessity of incorporating the impact of environmental risk into the banking system using climate stress-testing exercises. The OECD has also published reports regarding flood and seismic risk. According to the seismic European hazard map provided by EFEHR (European Facilities for Earthquake Hazard and Risk), Greece is highly exposed to seismic risk. Other countries in this category include Italy, Romania and Turkey. In light of the 7.8 magnitude earthquake that hit southern Turkey and north-western Syria on 6 February this year, and the unusually strong aftershock that occurred nine hours later, it has become evident that buildings in high-risk areas need to be sturdy and have sufficient quake resistance and be constructed according to the very latest seismic codes – as well as having insurance contracts in place to protect them. EARTHQUAKE ESSENTIALS Earthquakes take place along geological fault lines, where tectonic plates in the Earth’s crust lie close together Energy from the Earth’s core generates currents (seismic waves) in the Earth’s crust. This causes friction between plates, which then rub, scrape or bump together Earthquakes are more frequent than we imagine, with thousands taking place every day. They are unnoticed because they’re small and take place far below the Earth’s surface, or deep in the seabed. The number of quakes noticeable without instruments is around 50,000 each year Earthquakes are measured in many different ways and on different scales. Magnitude (more correctly, the ‘moment magnitude scale’, denoted Mw) measures the strength and duration of seismic waves. Anything over 7Mw is a major event In 1935, the American seismologist Charles F Richter published the Richter scale: the logarithm to base 10 of the maximum seismic wave amplitude (in thousandths of a millimetre) recorded on a standard seismograph 100km from the epicentre About 80% of earthquakes happen along the rim of the Pacific Ocean, the Circum-Pacific Belt – also known as the Ring of Fire because of its large number of volcanoes About 15% of earthquakes take place along the Alpide Belt, running east from the Mediterranean through Asia and linking to the Circum-Pacific Belt There’s no known formula as to why earthquakes happen, so predicting them isn’t yet possible. Seismologists can look for changes in Earth elements (eg radon gas, electromagnetism, geology, geochemistry) but it’s still uncertain. This is why historical records, often sketchy and inexact, are also analysed Earthquakes would cause less damage if humans didn’t inhabit fault lines, invested in proper precautions and thought more long-term about risk. It may be argued that it wouldn’t be beneficial to be able to predict them, as this would make us complacent about mitigation measures. Declustering All of this makes it clear that a robust methodology for evaluating the premium rates and capital requirements associated with natcat risk is more essential than ever. As available data for historical quake events along with their associated financial consequences on buildings are insufficient, the actuarial estimates of seismic risk must be based on stochastic simulations involving the geometry of active or less active faults. As insurance policies for earthquake peril typically cover some months or years, long-term inference is needed for simulation of the earthquake events. This is treated by declustering the historical catalogue to background and triggering events. Background events are independent and can be sufficiently modelled under a Poisson process, offering a long-term inference of each region. There are several declustering methods available. For example, an introductory algorithm was presented by Gardner and Knopoff in 1974. More complicated methods include branching processes such as the Epidemic Type Aftershock Sequence model. According to this, the background events behave as a stationary in time Poisson process, while each event – background or triggered – generates further events along a non-stationary Poisson process. Historical data gap Most actuarial studies use only historical catalogues to quantify seismic risk. However, the incorporation of faults in a seismic risk analysis is crucial. While historical catalogues typically cover some hundreds of years, the geophysical slip rates of faults can help us assess recurrence information going back up to 15,000 years. To address this data gap, we propose that faults must be considered along with historical catalogues when conducting such risk studies. To this end, we have developed a fault-specific model for insurance pricing and reserving. Our paper ‘Stochastic assessment of seismic risk using faults to address the incomplete information in historical catalogues’ was published in July. We consider the reactivation times of faults either as exponential random variables or as truncated lognormal random variables, where some faults can be associated with recent events. The geometry of faults provides information about the potential magnitude they can produce during an earthquake. In practice, fault sources are responsible for the generation of stronger events, while area sources are responsible for the generation of weaker events. Per-building calculations The loss random variable of each building in our work is considered as the maximum annual damage accepted from all seismic sources together and the total portfolio loss is equal to their summation. Our proposed simulations are structured in such a way that precise loss estimates per building can be calculated, thus providing deep insight to an insurance company’s portfolio. Although most actuarial works produce premium rates over large regions (such as CRESTA zones), our pricing model considers the exact co-ordinates of each building on the Earths’ surface. This provides significant advantages to the insurance company in avoiding or handling adverse selection and staying competitive, but also in allowing it to process more accurate calculations for capital requirements under Solvency II. The fault factor Solvency II’s solvency capital requirement (SCR) does not consider significant parameters such as the existence of faults or each building’s exact co-ordinates, materials, height and year of construction – leading insurance companies to occasionally overestimate capital requirements. Moreover, the extraction of the SCR standard mathematical formula is a ‘black box’. We have applied our model to the region of Greece. In the case of 2% deductibles, seismic hazard maps are produced for the entire country. As an example, the expected loss by postal code for high-rise moderate code buildings (constructed before 1994) is presented in Figure 1 and Figure 2. Figure 1 includes only historical catalogues, while Figure 2 incorporates faults. There is no doubt that faults add a significant contribution to premium rating, particularly over the Ionian Islands, Attica, Crete and the South Aegean – regions with a high density of fault sources. We believe it is necessary for actuarial analysts to contribute and share their precious knowledge on the field of climate and physical risks, as well to reduce the current opacity in standard formulas. Who is Who:Alexandros Zimbidis Alexandros Zimbidis (email: [email protected]), Professor of Actuarial Science at Athens University of Economics and Business. He is a qualified actuary and acts as an independent consultant to insurance companies and organizations. Furthermore, he is the author of six university books related to actuarial science and of numerous research articles in conferences and international scientific journals. Διαβάστε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα NextDeal τεύχος 518 Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Nextdeal newsroom, 12/6/2023 Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου:«Η ασφαλιστική αγορά έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη κοινωνία και οικονομία, αλλά μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα»
Nextdeal newsroom, 9/6/2023 Ελίνα Παπασπυροπούλου: «Το στοίχημα που θέλουμε να κερδίσουμε είναι ο κάθε πολίτης, ο κάθε επιχειρηματίας να γνωρίζει τι μπορεί να προσφέρει η ασφάλιση σε αυτόν»
Χριστίνα Παπακωνσταντίνου: Ο ρόλος του ασφαλιστικού κλάδου στην Ελλάδα * Άρθρο της Υποδιοικήτριας της Τράπεζας της Ελλάδος, Χριστίνας Παπακωνσταντίνου H συμβολή της ιδιωτικής ασφάλισης στην οικονομική ανάπτυξη και στη βελτίωση... Nextdeal newsroom, 02/06/2023 - 12:32 2/6/2023
Βασιλική Λαζαράκου: Οι ασφαλιστικές να πλησιάσουν το ΧΑ Οι ασφαλιστικές εταιρείες απουσιάζουν από το Χρηματιστήριο και πρέπει να έρθουν κοντύτερα σε αυτό, σημείωσε η πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς,... Nextdeal newsroom, 02/06/2023 - 11:37 2/6/2023