Η ανάγνωση του παρακάτω κειμένου απαιτεί γνώση του από 29/10/2020 προηγούμενου ομότιτλου κειμένου μου, μια και αποτελεί προαναγγελθείσα συνέχειά του (δείτε εδώ).

Πριν συνεχίσω το σχολιασμό του άρθρου 268/2Α, αισθάνομαι την ανάγκη να σημειώσω τα παρακάτω.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της προσπάθειάς μου να συμβάλλω στην οριστική νομική και κυρίως κοινωνική διευθέτηση του επικίνδυνα χρονίζοντος προβλήματος της αύξησης των ασφαλίστρων στις μακρόχρονες συμβάσεις υγείας και του «αν», «κάθε πότε», «κάτω από ποιες προϋποθέσεις», με «ποιες εκάστοτε δημοσιεύσιμες ρήτρες» και κυρίως με το «ποιοι μπορούν να ελέγχουν την αντικειμενικότητα και την πληρότητά τους», οφείλεται στα εξής:

α. Στο ότι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), η οποία είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί την εκάστοτε ισχύουσα ασφαλιστική μας νομοθεσία όσον αφορά στα της εποπτείας της ασφαλιστικής μας αγοράς, ήδη έχει το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, κυρίως αναλογιστών για να αναλάβει έναν ακόμα συγκεκριμένο θεσμικό ρόλο και αρκετά παραπλήσιο αυτού που αναφέρει η 3η παράγραφος της 1η ενότητας του άρθρου 268/2Α και ο οποίος θα λύνει διαχρονικά το πρόβλημα των, τουλάχιστον υποχρεωτικών ανά ασφαλιστικό έτος, αυξήσεων των ετησίων ασφαλίστρων των ενηλίκων ασφαλισμένων (η λέξη «υποχρεωτικών» αφορά μόνο τις «ηλικιακές» αυξήσεις των ετησίων ασφαλίστρων) στις συμβάσεις «υγείας» που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, είτε αυτές είναι μακρόχρονες («ισόβιες») είτε διάρκειας ενός έτους με «αυτόματη» ανανέωση μόνο για όσο χρονικό διάστημα ο Συμβαλλόμενος/Λήπτης της Ασφάλισης καταβάλει εγκαίρως τα εκάστοτε πληρωτέα ασφάλιστρά του και επειδή η ασφαλιστική του εταιρία εξακολουθεί να κρίνει τους όρους και τις επί μέρους παροχές της οικογένειας των αντίστοιχων ασφαλιστικών της προγραμμάτων ως οικονομικά συμφέρουσα για την ίδια, δεν την αποσύρει/καταργεί από την κυκλοφορία, τόσο για τυχόν νέους όσο και κυρίως για τους εν τω μεταξύ ασφαλισμένους της.

Ο θεσμικός ρόλος που προτείνω παρακάτω για την ΤτΕ, συνίσταται σε ενέργειες, οι οποίες δεν θεωρώ ότι αντιβαίνουν στην υφιστάμενη κοινοτική μας νομοθεσία, μια και δεν μας γυρίζουν πίσω στην εποχή όπου τα ετήσια ασφάλιστρα τα καθόριζε/ενέκρινε κάποια Κρατική Αρχή, έστω και αν αρκετά παλαιότερα το έκανε μόνο για τους βασικούς κινδύνους «Ζωής» (μικτές, ισόβιες, επιβίωσης, απλές, συνταξιοδοτικές) ή τα ετήσια ασφάλιστρα που αφορούσαν την υποχρεωτική κάλυψη της αστικής ευθύνης των οχημάτων.

i. Nα ζητάει και να παραλαμβάνει έγκαιρα εκείνα τα δεδομένα (data) από καθεμιά ασφαλιστική εταιρία, τα οποία συνθέτουν αντικειμενικές «ρήτρες» όπως είναι ο ετήσιος αναλογιστικός «δείκτης ζημιάς» (actuarial gross loss ratio) καθενός, έστω και στοιχειωδώς ικανού σε στατιστική ανάλυση, ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου συμβολαίων που καλύπτει δαπάνες νοσηλείας και ιδιαίτερα ενός «κλειστού» και ζημιογόνου για την ασφαλιστική εταιρία ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου.

ii. Να κρούει έγκαιρα τον κώδωνα του κινδύνου στους CEO εκείνων των ασφαλιστικών εταιριών, των οποίων ο ετήσιος αναλογιστικός «δείκτης ζημιάς» κάποιας ομάδας συμβολαίων που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας και είναι στατιστικά έστω και στοιχειωδώς αξιόπιστος, πλησιάζει την επικίνδυνη περιοχή του 75% με 80%.

iii. Να επιβάλλει ενιαίους και δημοσιεύσιμους στην ιστοσελίδα της «ηλικιακούς» συντελεστές αύξησης των ετησίων ασφαλίστρων ενηλίκων ασφαλισμένων σε όλα τα προγράμματά τους που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, όχι ανά ομάδα ηλικιών αλλά ανά ηλικία και οι «ηλικιακοί» συντελεστές να μηδενίζονται μετά από μια αρκετά μεγάλη ηλικία (π.χ. των 79 ή 80 ετών), η οποία θα αναλογεί στο εκάστοτε μέσο προσδόκιμο ζωής ενός νεογέννητου, ανεξάρτητα από το φύλο του ακόμα και για όσα προγράμματα είναι σε ισχύ για νεοασφαλισμένα άτομα (προφανώς καταλαβαίνω ακριβώς τι προτείνω).

iv. Να επικυρώνει την αξιοπιστία και τη πληρότητα «δεικτών» που αφορούν τον εκάστοτε ετήσιο «ιατρικό» πληθωρισμό που υφίστανται όλα μαζί τα ασφαλιστικά χαρτοφυλάκια (ομαδικά και ατομικά) μιας ασφαλιστικής εταιρίας που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας και να μην επιτρέπει στοχευμένες αυξήσεις ετησίων ασφαλίστρων σε μερικά μόνο ατομικά ασφαλιστικά χαρτοφυλάκια μιας ασφαλιστικής εταιρίας, όταν ετήσιος αναλογιστικός «δείκτης ζημιάς» του αντίστοιχου συνολικού της ασφαλιστικού χαρτοφυλακίου είναι μικρότερος ενός εκ των προτέρων γνωστού ποσοστού (π.χ. 65%) τόσο σε όλες τις ασφαλιστικές εταιρίες όσο και στο ευρύ κοινό. (και εδώ καταλαβαίνω ακριβώς τι προτείνω).

β. Στο ότι η Ένωση Αναλογιστών Ελλάδος (ΕΑΕ) έχει αρκετά μέλη με σύγχρονη και άρτια επιστημονική κατάρτιση, όχι μόνο για την Ελληνική αλλά και για την διεθνή ασφαλιστική αγορά και ότι θα πρέπει να αποφασίσει να διευρύνει τις δραστηριότητές της πέραν εκείνων «της συνεχούς επαγγελματικής κατάρτισης των μελών της (CPD), και μέσω της προετοιμασίας ενδιαφερομένων για την Πιστοποίηση Αναλογιστή σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ισχύουσας νομοθεσίας», κάτι που μέχρι σήμερα το έχει κάνει ελάχιστες φορές.

γ. Στο ότι αν τα τελευταία 40 χρόνια δεν υπήρχαν στην Ελλάδα μερικοί «κάκιστοι» και «στυγνοί» επιχειρηματίες να ρισκάρουν τα χρήματά τους σε επενδύσεις σε τοπικές νοσηλευτικές μονάδες, με στόχο να ανταγωνιστούν «επί ίσοις όροις» μερικές πασίγνωστες νοσηλευτικές μονάδες στο εξωτερικό και κυρίως στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, τη Γερμανία και τη Γαλλία, οι περισσότεροι από τους επώνυμους εξειδικευμένους γιατρούς και κυρίως χειρουργούς θα μας ήταν ή άγνωστοι ή προσβάσιμοι μόνο μέσω νοσηλευτικών μονάδων εκτός Ελλάδος και όσοι αντιμετωπίζαμε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας «θα συνεχίζαμε να τρέχουμε εκτός Ελλάδος», όπως το κάναμε μέχρι τα μέσα της 10ετίας του 1980.

δ. Στο ότι με πρωτοβουλία όλων των ασφαλιστικών εταιριών και είτε μας αρέσει είτε όχι ως καταναλωτικό κοινό αλλά και ως ασφαλιστικοί «διαμεσολαβούντες», θα πρέπει να μάθουμε μερικές αλήθειες για τα προγράμματα που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, σαν και αυτές που μπορεί να διαβάσει ο καθένας στην ιστοσελίδα του Next Deal - δείτε εδώ.

Όσον αφορά τη συνέχεια του σχολιασμού του άρθρο 268/2Α, παραθέτω τα εξής:

Η 4η επέμβασή μου αφορά την υπ. αρ. 2 ενότητα του άρθρου 268/2Α και έχει ως εξής:

«Σε περίπτωση που η αναπροσαρμογή ευρίσκεται εκτός των ορίων των παραγόντων και δεικτών της παρ. 1, οι ασφαλιστικές εταιρίες οφείλουν να ενημερώνουν τους λήπτες της ασφάλισης για το ύψος της αναπροσαρμογής των ασφαλίστρων, παρέχοντας διευκρινίσεις για την απόκλιση από τα όρια των παραγόντων και δεικτών της παρ. 1».

Η ενότητα αυτή (την οποία αποκαλώ «ενότητα» ενώ ο συντάκτης της την αποκαλεί εν συντομία «παρ.», δηλαδή «παράγραφο»), οφείλει ή να διαγραφεί άμεσα ή να «αδρανοποιηθεί» εγγράφως, με πρωτοβουλία όσων CEO ασφαλιστικών εταιριών αντιλαμβάνονται το μέγεθος της «βραδυφλεγούς βόμβας» που έβαλε ο νομοθέτης στα θεμέλιά της εταιρίας τους, άθελά του ή κατόπιν εντολής ατόμων που δεν γνωρίζουν πώς να συμπεριφερθούν σε ένα «κλειστό» και εκ των πραγμάτων διαρκώς μειούμενο σε πλήθος ασφαλισμένων ασφαλιστικό χαρτοφυλάκιο «υγείας», του οποίου ο ετήσιος αναλογιστικός «δείκτης ζημιάς» (actuarial gross loss ratio) βρίσκεται για αρκετά χρόνια πολύ πάνω από το 100% και το οποίο με απλά λόγια χαρακτηρίζεται ως «κλειστό και εξόχως ζημιογόνο ασφαλιστικό χαρτοφυλάκιο».

Προσωπικά σχόλια:

Αν ο νομοθέτης αργήσει να τη διαγράψει τόσο όσο χρειάζονται μερικές ασφαλιστικές εταιρίες για να απαλλαγούν «μια και έξω» από κάποιο «κλειστό και εξόχως ζημιογόνο ασφαλιστικό τους χαρτοφυλάκιο», ελπίζω αυτό να μη το αφήσουν να περάσει απαρατήρητο και να ξεχαστεί σύντομα τόσο οι ανεξάρτητοι διαμεσολαβούντες της ασφαλιστικής μας αγοράς, όσο (και κυρίως) οι επώνυμοι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με τα δρώμενα στην ιδιωτική ασφάλιση.

Και για τους μη επαΐοντες, «αδρανοποίηση» σημαίνει:

Για τα ήδη ισχύοντα συμβόλαια μιας ασφαλιστικής εταιρίας

Έκδοση και αποστολή με συστημένη επιστολή σε όλους τους εν δυνάμει ενδιαφερόμενους Συμβαλλόμενους/Λήπτες της Ασφάλισης μιας Πρόσθετης Πράξης, υπογεγραμμένης από τον CEO της, μέσω της οποίας η ασφαλιστική εταιρία θα δεσμεύεται να μη χρησιμοποιήσει ποτέ στο μέλλον το δικαίωμα που της δίνει ο νομοθέτης μέσω αυτής της διατύπωσης σε βάρος του.

Για τα υπό έκδοση συμβόλαια μιας ασφαλιστικής εταιρίας

Το κείμενο της παραπάνω αναφερόμενης Πρόσθετης Πράξης να «περάσει» ως Ειδικός Όρος και με bold γράμματα σε όλα τα ασφαλιστήρια συμβόλαια που το μη ασφαλισμένο κοινό ενδέχεται να υποθέσει ότι θα το αφορά, αν και όποτε αποφασίσει να ασφαλιστεί ή να ασφαλίσει κάποιο περιουσιακό του στοιχείο.

Η 5η επέμβασή μου αφορά όλη τη 3η ενότητα του άρθρου 268/2Α και έχει ως εξής:

Αυτή η ενότητα είναι τόσο επικίνδυνη για την αξιοπιστία αρκετών επόμενων 10ετιών ολόκληρης της ιδιωτικής ασφαλιστικής οικογένειας που ασχολείται με προγράμματα που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, που οφείλει να διαγραφεί άμεσα με νέο νόμο πριν από την 1η Ιανουαρίου 2021!

Η εξαίρεση που αναφέρεται στη 4η ενότητα «για τις συμβάσεις, στις οποίες είτε δεν προβλέπεται αναπροσαρμογή ασφαλίστρων, είτε προβλέπεται σταθερή αναπροσαρμογή ασφαλίστρων» δεν σώζει καμιά ασφαλιστική εταιρία, επειδή αυτή δεν έχει κάποιο «κλειστό ασφαλιστικό χαρτοφυλάκιο», στο οποίο είτε δεν υπάρχει πρόβλεψη αναπροσαρμογής των ασφαλίστρων του είτε προβλέπεται σταθερή αναπροσαρμογή του.

Και ένα άκρως καυστικό προσωπικό σχόλιο:

Ο συντάκτης της συγκεκριμένης ενότητας (αλλά και όλοι οι υποστηρικτές της) έχει αναλογιστεί «τι κεραμίδα θα πέσει στο κεφάλι» ενός Συμβαλλόμενου/Λήπτη της Ασφάλισης ηλικίας π.χ. 70+ ετών, αν ταυτόχρονα είναι ασφαλισμένος εδώ και μερικές 10ετίες με ένα «ισόβιο» πρόγραμμα που καλύπτει τις δαπάνες της νοσηλείας του, όταν παραλαμβάνει (έγκαιρα κατά τον νομοθέτη) το «μπουγιουρντί» της ασφαλιστικής του εταιρίας για μια σημαντική αύξηση των ετησίων ασφαλίστρων του (π.χ. 10% ή 15%) και η οποία είναι πάνω από τις οικονομικές του δυνάμεις και ταυτόχρονα η μόνη επιλογή που του αφήνει η ασφαλιστική του εταιρία είναι το ή τα πληρώνεις ή ακυρώνεις το συμβόλαιό σου με δική σου πρωτοβουλία;

Με άλλα λόγια αυτό συστήνει ο νομοθέτης στο ασφαλισμένο κοινό μεγάλης ηλικίας, αν διοίκηση της ασφαλιστικής του εταιρίας πάρει ξαφνικά την απόφαση να απαλλάξει «μια και έξω» το ασφαλιστικό της χαρτοφυλάκιο που καλύπτει δαπάνες νοσηλείας από υπερήλικες;

Σοβαρολογεί ο συντάκτης του; Γιατί αν ΝΑΙ, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι «να ψάξει να βρει τρύπα να κρυφτεί», όχι επειδή το λέω εγώ αλλά επειδή ήδη υπάρχουν μερικές εναλλακτικές λύσεις ακόμα και για μικρά «βαλάντια» και προφανώς μπορούν να βρεθούν και πολλές άλλες, αρκεί να υπάρχει καλή πίστη μεταξύ της ασφαλιστικής εταιρίας και του κοινού που έχει εμπιστευτεί την ασφάλισή του σ’ αυτήν.

Η 6η και τελευταία επέμβασή μου αφορά τη 4η ενότητας του άρθρου 268/2Α και έχει ως εξής:

Η συγκεκριμένη ενότητα είναι φανερό ότι είναι προσθήκη «της τελευταίας στιγμής» και σίγουρα από άτομα που δεν ήταν σε θέση να πετύχουν ταυτόχρονα τους παρακάτω α και β στόχους:

α. Να καταλαγιάσουν τις αντιδράσεις διακεκριμένων νομικών, εκπροσώπωνασφαλιστικών «διαμεσολαβούντων» και καταναλωτικών ενώσεων.

β. Να καταφέρουν να «μη βάλουν στο ίδιο τσουβάλι» τις μακροχρόνιες συμβάσεις ασφάλισης υγείας που έχουν καταρτισθεί μέχρι την έναρξη της ισχύος του παρόντος άρθρου και στις οποίες προβλέπεται μια, έστω και «τσάτρα – πάτρα», αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων, με εκείνες που δεν προβλέπεται καμιά αναπροσαρμογή ασφαλίστρων ή προβλέπεται κάποιου είδους «σταθερή» αναπροσαρμογή ασφαλίστρων.

Έτσι «κλείδωσε» σε βάρος όσων εκ των ασφαλιστικών εταιριών έχουν ακόμα σημαντικά ασφαλιστικά χαρτοφυλάκια κυρίως παλαιών προγραμμάτων «υγείας» που καλύπτουν δαπάνες νοσηλείας, αλλά χωρίς καμιά αναφορά στους όρους τους για τις απόλυτα αναγκαίες αυξήσεις ασφαλίστρων και οι οποίες μέχρι σήμερα εξακολουθούν να τιμούν τους ασφαλισμένους τους με αυτά τα ασφαλιστικά προγράμματα, χωρίς να έχουν μετέλθει κάθε ηθικά αθέμιτου μέσου για να απαλλαγούν από αυτούς (βλέπε τη διαχρονικά ηθικά έντιμη συμπεριφορά κυρίως της ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ ως προς το ασφαλιστικό της χαρτοφυλάκιο με ρήτρα ECU), όπως έχουν κάνει λιγότερο ή περισσότερο μερικές άλλες ασφαλιστικές εταιρίες!

Εξυπακούεται ότι η πρότασή μου είναι να διαγραφεί η επίμαχη ενότητα όσο γίνεται συντομότερα και να καταλάβει ο νομοθέτης ότι η λύση βρίσκεται σε όσα αναφέρω στην αρχή του παρόντος σημειώματός μου κυρίως για την εμπλοκή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) ως καταλληλότερου θεσμικού οργάνου και ενδεχομένως παράλληλη δημόσια δραστηριοποίηση τόσο της Ένωσης Αναλογιστών Ελλάδος (ΕΑΕ) όσο και της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) για αυτό το κοινωνικά καυτό θέμα.

Με εκτίμηση
Γιάννης Περιστέρης

Υ.Γ.: Τη λύση της ΤτΕ την προτείνω σε περίπτωση που η Πολιτεία δεν θελήσει να δημιουργήσει ένα ακόμα θεσμικό όργανο ή δεν θελήσει να επιβαρύνει την Εθνική Αναλογιστική Αρχή (ΕΑΑ) με έναν ακόμα σημαντικό και διαρκή θεσμικό ρόλο.

Βιογραφικό
Γιάννης Περιστέρης

Ανωτάτη Εκπαίδευση
BSc στα Μαθηματικά, από το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1972)
BSc (Honors) στην Αναλογιστική Επιστήμη, από το City University of London (1978)

Επαγγελματική Εμπειρία στην Ασφαλιστική Βιομηχανία
3ος 2014 – σήμερα : South Eastern Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
3ος 2018 – 4ος 2019 : PrimaryLink Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
11ος 2017 – 5ος 2018 : Eurolife ERB Insurance Company, ως Σύμβουλος Πωλήσεων.
12ος 2015 – 5ος 2017 : International Life Insurance Company, ως Ασφαλιστικός Διαχειριστής διορισμένος από την Τράπεζα της Ελλάδος για την μεταφορά στην ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ του τμήματος του ασφαλιστικού της χαρτοφυλακίου ατομικών συμβολαίων Ζωής που περιελάμβανε καλύψεις νοσηλείας.
11ος 2008 – 2ος 2014 : La Vie Health Insurance Company, ως Σύμβουλος Διοίκησης (2008 – 2011), ως Υπεύθυνος Διοίκησης (2011 – 2014) & ως Ασφαλιστικός Διαχειριστής (10ος 2013 – 2ος 2014), διορισμένος από την Τράπεζα της Ελλάδος για την μεταφορά του ασφαλιστικού της χαρτοφυλακίου «υγείας» σε κατάλληλη ασφαλιστικής εταιρία (τελικά η ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ ασφάλισε όσους έδειξαν ενδιαφέρον συνέχισης της ασφάλισής τους με δικό της ατομικό συμβόλαιο νοσοκομειακής περίθαλψης, αλλά με «μεταφορά της ασφαλισιμότητάς τους»).
3ος 2005 – 10ος 2008 : Alpha Insurance Company, η οποία στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την Γαλλική Ασφαλιστική Εταιρία ΑΧΑ, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
9ος 1991 – 3ος 2005 : Greek Branch of Allianz Life Insurance, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
1ος 1973 – 8ος 1991 : Ethniki Insurance Company, αρχικά ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Αναλογισμού (1973 – 1982) και στη συνέχεια (1982 – 1991) ως Υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης των Πωλήσεων Ασφαλειών Προσώπων, με κυριότερο έργο τη δημιουργία και επίβλεψη του ανθρώπινου δυναμικού Agency («διαμεσολαβούντες», αποκλειστικά συνδεδεμένοι με την ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ).

Λοιπές Επαγγελματικές Δραστηριότητες
Πλήρες μέλος της Ένωσης Αναλογιστών Ελλάδος (FHAS) (https://www.actuaries.org.gr/), από την ημερομηνία ίδρυσής της (1979).