Οι αλλαγές που έχει επιφέρει η νέα ασφαλιστική νομοθεσία (ν. 4364/2016 και ν.4583/2018) είναι πολλές και σε όλα σχεδόν τα επίπεδα. Στις πωλήσεις, στις υποχρεώσεις και τα επίπεδα των διαμεσολαβούντων, στη χρηματοοικονομική διαχείριση των επενδύσεων των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, στον τρόπο και το εύρος της αντίληψης των κινδύνων που διαχειρίζεται μια ασφαλιστική επιχείρηση, στην αποθεματοποίηση και τις επενδύσεις των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, στις εποπτικές υποχρεώσεις, στη διαχείριση των πελατολογίων, στην υποχρεωτική εκπαίδευση των στελεχών των επιχειρήσεων, στην ενημέρωση των πελατών και άλλες πολλές ακόμα. Τώρα δε που μιλάμε και για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, επειδή εμπλέκονται και οδηγίες όπως η GDPR και η AML.
Ακόμα, η προαναφερθείσα νομοθεσία που διέπει πλέον τη λειτουργία της ασφαλιστικής αγοράς, σε σχέση με τους προηγούμενους νόμους (π.χ. ν.400/1970), περιλαμβάνει και χρησιμοποιεί πάρα πολλούς τεχνοκρατικούς και χρηματοοικονομικούς όρους, επενδυτικές μεθόδους και μεθόδους διαχείρισης κινδύνων, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις (χάριν «ευκολίας»), χρησιμοποιούνται και αμετάφραστοι (π.χ. matching, volatility, transitional adjustment κ.α.).
Στα συμβούλια που γίνονται στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, σε διάφορα διοικητικά και πωλησιακά επίπεδα, χρησιμοποιείται αναγκαστικά όλη αυτή η νέα ορολογία, μεταφρασμένη ή αμετάφραστη.
Είμαστε σίγουροι ότι όλοι αυτοί που μετέχουν στα συμβούλια, τουλάχιστον στα πολύ σημαντικά, όπως αυτά των μελών του ΔΣ μιας εταιρίας ή τα συμβούλια διευθυντών, κατανοούν με τον ίδιο τρόπο και στο ίδιο βάθος και έκταση όλη αυτή τη νέα ορολογία και την αντίστοιχη μεθοδολογία; Οι αποφάσεις που λαμβάνονται σε αυτά τα ιεραρχικά επίπεδα είναι κρίσιμες για το μέλλον μιας εταιρίας.
Μήπως η ενημέρωση και η εκπαίδευση των εμπλεκομένων στελεχών, περί της νέας ορολογίας, των νέων νόμων και εποπτικών υποχρεώσεων, θα πρέπει να γίνει σύντομα και σε όλους τους εμπλεκόμενους και από την κορυφή, προς τη βάση;
Είμαστε σίγουροι ότι οι κατάλληλοι για να μας ενημερώσουν και να μας εκπαιδεύσουν περί αυτών είναι οι εταιρίες συμβούλων επιχειρήσεων; Ή μήπως υπάρχουν και περισσότερο εξειδικευμένοι φορείς, όπως πανεπιστήμια ή επιστημονικές και τεχνικές επαγγελματικές ενώσεις ή ακόμα και η ΤτΕ;
Ποιος είναι ο Κώστας Παπαϊωάννου
Ο Κώστας Παπαϊωάννου είναι εξειδικευμένος εκπαιδευτής ασφαλιστικών και τραπεζικών θεμάτων, με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία και προσανατολισμό στη διαχείριση τεχνικών, χρηματοοικονομικών και διοικητικών αντικειμένων.
Έχει κάνει σπουδές οικονομικής κατεύθυνσης και μεταπτυχιακές σπουδές στα ασφαλιστικά. Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά (Interamerican, Ελληνοβρετανική (νυν ΑΧΑ), ING (N-N), Allianz, Αγροτική, Τράπεζα Πειραιώς).
Συνεργάζεται για διδακτικούς και ερευνητικούς σκοπούς με εκπαιδευτικούς φορείς και επιχειρήσεις, όπως το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο (ΕΤΙ), το Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών (ΕΙΑΣ), την ΕΕΔΕ, την KPMG και άλλους οργανισμούς, ως πιστοποιημένος εισηγητής και ειδικός επιστήμονας. Διδάσκει στα προγράμματα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Judicial Education Program in Banking and Finance (μεταπτυχιακό πρόγραμμα για ανώτατους δικαστές και εισαγγελείς) και στο Insurance Management Program, αντικείμενα όπως Risk Management, Επενδυτικά και Ασφαλιστικά Προϊόντα κ.α.
Συμμετείχε στη συγγραφή των βιβλίων πιστοποίησης ασφαλιστικών διαμεσολαβητών του Ελληνικού Τραπεζικού Ινστιτούτου και του Ελληνικού Ινστιτούτου Ασφαλιστικών Σπουδών. Έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά προγράμματα (παρουσιάσεις και εκτενείς εκπαιδευτικές σημειώσεις) για όλες τις βαθμίδες ασφαλιστικής και τραπεζικής πιστοποίησης.
