Η νέα νομοθεσία και οι νέες εποπτικές υποχρεώσεις έχουν φέρει τα πάνω-κάτω στο χώρο της ασφαλιστικής εκπαίδευσης.
Πολλές φορές έχω διαπιστώσει και διατυπώσει τις κοινές εκπαιδευτικές ανάγκες που έχουν προκύψει μεταξύ της κάλυψης των εκπαιδευτικών υποχρεώσεων των δικτύων πώλησης και των αντίστοιχων υποχρεώσεων του διοικητικού δυναμικού. Από την άλλη μεριά όμως αυτές οι νέες υποχρεώσεις, αλλά και οι πραγματικές ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων, επιβάλουν και σημαντικές και ουσιαστικές διαφοροποιήσεις. Διαφοροποιήσεις, που δεν έχουν πλέον να κάνουν απλώς με την κάλυψη από τη μια μεριά δεξιοτήτων πώλησης (για τα δίκτυα) και από την άλλη μεριά τεχνικών γνώσεων (για τα διοικητικά στελέχη).
Σίγουρα, μεταξύ των δύο βασικών κατηγοριών εκπαιδευομένων υπάρχουν πλέον αρκετά κοινά και υποχρεωτικά σημεία εκπαίδευσης που πρέπει να καλυφθούν με ομοιογένεια. Από την άλλη μεριά όμως, οι εποπτικές υποχρεώσεις και οι πραγματικές ανάγκες των εταιριών και των δικτύων, επιβάλλουν αρκετή εξειδίκευση και «επιστημονική» γνώση.
Για παράδειγμα, θέματα όπως το εύρος και η έκταση της τυποποιημένης διερεύνησης αναγκών, καθώς και η διαχείριση και επεξεργασία αυτών των πληροφοριών, αφορά σαφώς περισσότερο τα δίκτυα, ενώ η τεχνική γνώση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και του IFRS 17, αφορά σχεδόν αποκλειστικά διοικητικά στελέχη. Και αυτά είναι μόνο δύο «χτυπητά» παραδείγματα. Υπάρχουν πολλά ακόμα εκπαιδευτικά σημεία και αντικείμενα, όπως τα θέματα στελέχωσης/στρατολόγησης, η διαχείριση των επενδύσεων και ο συνδυασμός της με την επίτευξη των πωλησιακών στόχων κ.α., που είναι κάποια άλλα διακριτά και πολύ σημαντικά θέματα, που χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης, αξιολόγησης και σχεδιασμού εκπαιδευτικών λύσεων, που να καλύπτουν, τόσο τις ανάγκες και τους στόχους των δικτύων, όσο και τις ανάγκες και τους στόχους των εταιριών και της αγοράς.
Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι η εκπαίδευση δεν είναι πια αυτή που ήταν, ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν, όπως επίσης δεν είναι ίδιες οι ανάγκες της αγοράς μας και οι εποπτικές μας υποχρεώσεις. Η εκπαίδευση είναι η γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ εποπτείας, εταιριών και δικτύων πώλησης. Πολλά πράγματα πρέπει να αναθεωρηθούν και να ανασχεδιαστούν, προκειμένου να επιτύχουμε να καλύψουμε τόσο τους παραγωγικούς, όσο και τους λειτουργικούς μας στόχους!
Ποιος είναι ο Κώστας Παπαϊωάννου
Ο Κώστας Παπαϊωάννου είναι εξειδικευμένος εκπαιδευτής ασφαλιστικών και τραπεζικών θεμάτων, με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία και προσανατολισμό στη διαχείριση τεχνικών, χρηματοοικονομικών και διοικητικών αντικειμένων.
Έχει κάνει σπουδές οικονομικής κατεύθυνσης και μεταπτυχιακές σπουδές στα ασφαλιστικά. Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά (Interamerican, Ελληνοβρετανική (νυν ΑΧΑ), ING (N-N), Allianz, Αγροτική, Τράπεζα Πειραιώς).
Συνεργάζεται για διδακτικούς και ερευνητικούς σκοπούς με εκπαιδευτικούς φορείς και επιχειρήσεις, όπως το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο (ΕΤΙ), το Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών (ΕΙΑΣ), την ΕΕΔΕ, την KPMG και άλλους οργανισμούς, ως πιστοποιημένος εισηγητής και ειδικός επιστήμονας. Διδάσκει στα προγράμματα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Judicial Education Program in Banking and Finance (μεταπτυχιακό πρόγραμμα για ανώτατους δικαστές και εισαγγελείς) και στο Insurance Management Program, αντικείμενα όπως Risk Management, Επενδυτικά και Ασφαλιστικά Προϊόντα κ.α.
Συμμετείχε στη συγγραφή των βιβλίων πιστοποίησης ασφαλιστικών διαμεσολαβητών του Ελληνικού Τραπεζικού Ινστιτούτου και του Ελληνικού Ινστιτούτου Ασφαλιστικών Σπουδών. Έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά προγράμματα (παρουσιάσεις και εκτενείς εκπαιδευτικές σημειώσεις) για όλες τις βαθμίδες ασφαλιστικής και τραπεζικής πιστοποίησης.
