Ηλίας Προβόπουλος, 8/10/2020 - 14:57 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας*: Η σωσίβια λέμβος ενός ναυαγίου Ηλίας Προβόπουλος, 8/10/2020 facebook twitter linkedin Μπορεί μια καταστροφή να γίνει αξιοθέατο ή πόλος έλξης καθώς λένε στον τουρισμό και να μπαίνει σε προγράμματα επισκέψεων των τουριστών και μάλιστα με ακριβό κόστος; Και βέβαια, αφού στο βάθος της επιθυμίας λειτουργεί η ικανοποίηση ότι είναι κάποιος και ασφαλής και το βλέπει. Όσο πιο μεγάλη δε η καταστροφή (βοηθάει εδώ και η περιέργεια), τόσο πιο προκλητική είναι και οπωσδήποτε αποτελεί και μεγαλύτερο κράχτη για επισκέψεις. Ακόμη καλύτερα γι’ αυτές τις δουλειές είναι αν η καταστροφή δημιουργεί σε έναν τόπο τρομακτικές και μη ανατρέψιμες καταστάσεις και αφορά κυρίως τις ακραίες εκδηλώσεις της φύσης ή αν πρόκειται για ασυγχώρητα λάθη του ανθρώπου όπου τα έργα του, δύσκολα διορθώνονται και παραμένουν ως θλιβερά μνημεία της ματαιοδοξίας του. Στην περίπτωση φυσικά και δεν εξαιρούνται οι καταστροφές που έχουν γίνει στους διάφορους πολέμους και προς τούτο δημιουργούνται μουσεία, χώροι μνήμης και άλλα που υποτίθεται θυμίζουν στους ανθρώπους τις συμφορές που έζησαν όταν είχαν ξεσπάσει αλλά κανένας δεν αποκλείει ότι με τη σειρά τους αυτοί μπορεί να προκαλέσουν χειρότερες. Εκείνες όμως οι καταστροφές όμως που έχουν την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και δεν λείπουν από κανένα τουριστικό οδηγό, είναι τα ναυάγια και μάλιστα συνδυάζονται εξαιρετικά με θαλάσσιες περιηγήσεις το καλοκαίρι με καΐκια και φουσκωτά και υποθέτω πως εκτός από το δέος που προκαλούν σε όσους τα βλέπουν τους κάνουν να σκέφτονται εις διπλούν την τύχη που είχαν να μην είναι ούτε επιβάτες, ούτε πλήρωμα του πλοίου που σαπίζει η αλμύρα. Το πιο διάσημο στη χώρα μας είναι το ναυάγιο του πλοίου «Παναγιώτης» που μετέφερε λαθραία τσιγάρα, στις 5 Οκτωβρίου 1980 στην παραλία Αϊ-Γιώργης της Ζακύνθου καθώς και πολλά άλλα σε διάφορες ακτές τα οποία λόγω των δυσκολιών που έχουν να αποκολληθούν από τα σημεία που προσάραξαν δεν ενδιαφέρουν τις σχετικές επιχειρήσεις και αφέθηκαν εκεί να σκουριάζουν και να λιώνουν. Ένα επίσης γνωστό ναυάγιο είναι του πλοίου «Ολύμπια» τον Φεβρουάριο του 1980 στον μικρό, απόμερο όρμο Λίβερος της Κάτω Μεριάς στις δυτικές ακτές της Αμοργού, δίπλα από την μεγάλη παραλία της Καλοταρίτισσας. Το πλοίο που παράδερνε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα με 10 μποφόρ σφηνώθηκε στα βράχια και εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμά του. Από τότε αποτελεί ένα ιδιαίτερο αξιοθέατο της Αμοργού και έγινε ακόμη πιο γνωστό όταν ο Luc Besson το χρησιμοποίησε ως σκηνικό για την περίφημη ταινία «Απέραντο Γαλάζιο». Μέχρι σήμερα είναι πολύς ο κόσμος που κατέβηκε με τα πόδια στον όρμο να το δει ενώ αρκετοί τολμηροί βουτάνε και στο βυθό να δουν τα σκουριασμένα ύφαλά του ή να ψαρέψουν καθώς ο σκελετός του έχει εξελιχθεί σε πρώτης τάξης καταφύγιο ψαριών. Το πιο εντυπωσιακό όμως στο συγκεκριμένο ναυάγιο, είναι ότι ενώ η σκουριά τρώει με πολύ γρήγορο ρυθμό τα σίδερά του (το μισό έχει μείνει από τότε που βούλιαξε) τα ξύλα που κάλυπταν το κατάστρωμά του παραμένουν ακέραια και ως φαίνεται σκληραίνουν ακόμη περισσότερο από την επίδραση της αλμύρας. Το ίδιο συμβαίνει και με την ξύλινη σωσίβια λέμβο, την οποία δεν πρόλαβαν να κατεβάσουν οι ναυαγοί στη θάλασσα γιατί ήταν πολύ κοντά η ακτή και βγήκαν κολυμπώντας και βρίσκεται μάλιστα στη θέση της με το κουπί ακόμη δεμένο πάνω της. Η λεπτομέρεια αυτή που σίγουρα παρατηρούν όλοι οι επισκέπτες κάνει και τη διαφορά με τα άλλα ναυάγια και σίγουρα, αν δεν βρεθεί κάποιος τολμηρός να πάει να την ξηλώσει, όταν φάει η αλμύρα και ο ήλιος όλα τα σίδερα του πλοίου, ακόμα και τους γάντζους που είναι δεμένη, τότε θα πέσει στο νερό και θα πλεύσει το τελευταίο ταξίδι της χωρίς να επιτελέσει το σκοπό της αφού οι ναυαγοί πρόλαβαν να σωθούν με άλλο τρόπο. NEWSLETTER Λάβετε τα καλύτερα του Nextdeal στα εισερχόμενά σας, κάθε μέρα. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Χέρι - χέρι στο δρόμο, του Ηλία Προβόπουλου Είναι τέτοιος ο συνωστισμός σε ορισμένα σημεία της πόλης, στο τουριστικό κέντρο για παράδειγμα, στους εμπορικούς δρόμους, στις στάσεις των... Ηλίας Προβόπουλος, 22/02/2023 - 08:57
Μνήμες από τα σχολικά συσσίτια, του Ηλία Προβόπουλου Το έχουν οι παλιές φωτογραφίες, να θυμίζουν στιγμές και γεγονότα που συνέβησαν στο παρελθόν και να οδηγούν τη σκέψη σε... Ηλίας Προβόπουλος, 17/02/2023 - 09:11
Η βιβλιοθήκη των Ψαρών, του Ηλία Προβόπουλου Είναι νωπή ακόμη η αίσθηση της γνωριμίας με τα Ψαρά, ένα νησί στη μέση του Αιγαίου που τα πράγματα το... Ηλίας Προβόπουλος, 15/02/2023 - 09:14
Του Αγίου Βαλεντίνου κάποτε, του Ηλία Προβόπουλου Ότι και να γινόταν φυσικά και δεν θα γλιτώναμε τη σημερινή εορτή του Αγίου Βαλεντίνου η οποία καθιερώθηκε στην Ελλάδα... Ηλίας Προβόπουλος, 14/02/2023 - 09:04
Η ανοιχτή πληγή του «Αττικόν», του Ηλία Προβόπουλου Έντεκα χρόνια κλείνουν σήμερα από τον εμπρησμό (12 Φεβρουαρίου 2012) του κτιρίου που στέγαζε τους ιστορικούς κινηματογράφους «Αττικόν» και «Απόλλων»... Ηλίας Προβόπουλος, 13/02/2023 - 08:54
Ο χειμώνας που άργησε, του Ηλία Προβόπουλου! Εμ δεν θα έρχονταν κάποια στιγμή ο χειμώνας; Τον περιμέναμε εκεί γύρω στα Χριστούγεννα αλλά κοντοστάθηκε, μετά ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες... Ηλίας Προβόπουλος, 10/02/2023 - 08:50