Γράφουν οι
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΚΑΡΑΪΤΙΑΝΟΣ, αμ. επίκ. καθηγητής Χειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής Η΄ Χειρουργικής Κλινικής Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν»
ΑΝΔΡΕΑΣ Φ. ΓΕΡΟΥΚΑΛΗΣ, επιμελητής Α΄ Η΄ Χειρουργικής Κλινικής Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν»
Η θρόμβωση είναι σοβαρή και συχνή επιπλοκή του καρκίνου, αλλά και των μεθόδων αντιμετώπισής του. Είναι τόσο σοβαρή που σήμερα θεωρείται ως η δεύτερη αιτία θανάτου στους καρκινοπαθείς ασθενείς. Εξάλλου σε ένα ποσοστό 10%-20% η θρόμβωση αποτελεί το πρώτο σημείο της νόσου. Πλέον είναι γνωστό ότι 25% των ανθρώπων που θα εμφανίσουν αυτόματη θρόμβωση θα αναπτύξουν κάποιον καρκίνο εντός 2 ετών από την εμφάνιση της θρόμβωσης.
Παρά το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ της θρόμβο-εμβολικής νόσου και του καρκίνου είναι αποδεδειγμένη, οι διάφοροι μηχανισμοί που εμπλέκονται δεν είναι απολύτως κατανοητοί και ξεκάθαροι. Ο ογκολογικός ασθενής, λόγω της ίδιας της νεοπλασματικής νόσου, είναι σε μία κατάσταση «υπερπηκτικότητας», όπου ο κίνδυνος για εμφάνιση θρομβο-εμβολικών επιπλοκών είναι πολύ αυξημένος.
Η αιτιο-παθογένεια της θρομβο-εμβολικής νόσου περιλαμβάνει τη στάση της αιματικής ροής, τη βλάβη στο ενδοθήλιο των αγγείων και την υπερπηκτικότητα και ονομάζεται τριάδα του Virchov.
