Ηλίας Προβόπουλος, 6/3/2023 - 10:51 facebook twitter linkedin Οι γάτες του ασφαλιστή, του Ηλία Προβόπουλου Ηλίας Προβόπουλος, 6/3/2023 facebook twitter linkedin Στη γειτονιά μας, στα Σεπόλια, οι αδέσποτες γάτες μπορούν να πουν ότι ζουν σε έναν παράδεισο καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά παλιά σπίτια με αυλές όπου δύνανται να κινούνται άφοβα και με ασφάλεια κυρίως ενώ είναι και οι μόνοι ένοικοι σε ορισμένα παρατημένα που μπορούν να έχουν πρόσβαση στο εσωτερικό τους. Εκεί, είναι το βασίλειό τους και μπαινοβγαίνουν χωρίς να τις ενοχλεί κανένας όποτε πεινάσουν ή απλά θέλουν να κάνουν τη βόλτα τους. Υπάρχουν δε και πολλοί άνθρωποι που τις έχουν στο νου τους και τακτικά τους βάζουν τροφή σε κάποια συγκεκριμένα σημεία της γειτονιάς κι εκεί απολαμβάνουν άλλοτε ήρεμα κι άλλοτε μέσα σε καυγάδες τα προσφερόμενα. Έτσι ορισμένες γάτες τις γνωρίζουμε και μάλιστα ακούνε σε κάποια ονόματα τα οποία ανεξάρτητα αν είναι τα βαφτιστικά τους, τα έχουν συνηθίσει και τα ακούνε όταν αναφερόμαστε σε αυτές. Απ’ αυτές κάποιες ξεχωρίζουν, οι γάτοι κυρίως που είναι και πιο περπατημένοι και αναλόγως την προσωπικότητά τους επιβάλλονται στις παρέες και κατά κάποιο τρόπο ρυθμίζουν και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συχνά τους βλέπουμε αγριεμένους και επιθετικούς αλλά δεν παρεμβαίνουμε, έχουν τον δικό τους τρόπο να επιλύουν τις διαφορές μεταξύ τους και φυσικά δεν μας πέφτει κανένας λόγος στα ζητήματα της ιεραρχίας τους. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει ορισμένες αδέσποτες γάτες στη γειτονιά μας και σίγουρα ισχύει και σε άλλες, είναι η «υιοθεσία» ορισμένων απ’ αυτές από τα καταστήματα και τα γραφεία που έχουν είσοδο στον δρόμο. Εκεί δίπλα από την πόρτα βάζουν πήλινα πιατάκια με τροφή και νερό, συστηματικά κάθε μέρα σαν να πρόκειται για συσσίτιο. Εκεί δεν πηγαίνουν όλες οι γάτες αλλά μόνο κάποιες συγκεκριμένες, τρώνε, πίνουν και μετά πάνε τη βόλτα τους στο δρόμο και στις αυλές. Είναι οι ίδιες κάθε φορά και έτσι λέμε πως αυτές είναι του βιβλιοχαρτοπωλείου, οι άλλες της πιτσαρίας, εκείνες του καθαριστηρίου και φυσικά, αυτές του γραφείου ασφαλειών που εξυπηρετεί τους γείτονες σε πολλές υποθέσεις. Είναι δυο, παρδαλές, κάποιες ηλικίας βέβαια αλλά πολύ καθαρές που ξέρουν πότε θα μοιραστεί το φαγητό κι έρχονται καμαρωτές – καμαρωτές αφού περάσουν με προσοχή τον δρόμο. Δεν μπαίνουν ποτέ μέσα στο γραφείο, περιμένουν απ’ έξω και αν δουν ότι ο ασφαλιστής λείπει, όπως καλή ώρα χθες, περιμένουν υπομονετικά μέχρι να έρθει και τότε ορμάνε στα πήλινα πιατάκια τους. Δεν ξέρω αν διαβάζουν την επιγραφή «Ασφάλειες» αλλά οπωσδήποτε κάτι από την αύρα του γραφείου που για πολλούς στις γειτονιά έχει τη δική του σημασία, τις ελκύει και απ’ ότι καταλαβαίνω από την ικανοποίησή τους τα αισθήματα δεν είναι μονόπλευρα μεταξύ αυτών και του φίλου ασφαλιστή… Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
O ποιητής χωρίς τη σκιά της τζακαράντας Δεν υπάρχουν αναφορές που να συνδέουν τις τζακαράντες με την ιστορία της Αθήνας. Οι περισσότεροι τις έμαθαν από ένα ποίημα... Ηλίας Προβόπουλος, 26/05/2023 - 14:30
H κρυμμένη μουριά του άλσους Όσο και να φαίνεται παράξενο, η Αθήνα έχει δέντρα και όποιος θέλει μπορεί να σκαλώσει ελεύθερα στα κλαδιά τους και... Ηλίας Προβόπουλος, 25/05/2023 - 08:47
Τα πρόβατα και ο Παβλόφ Πηγαίναμε τέτοιες ημέρες πριν από αρκετά χρόνια με το φίλο Σοφοκλή Βαρδιάμπαση, μέσω ενός πανάθλιου αγροτικού δρόμου από το χωριό... Ηλίας Προβόπουλος, 24/05/2023 - 09:06
Οι πατάτες και οι εκλογές στο χωριό Δεν ήταν η ψήφος που με οδήγησε προχθές στα πάτρια χώματα για να περάσω από το οικείο εκλογικό κέντρο, αλλά... Ηλίας Προβόπουλος, 23/05/2023 - 09:31
Ένα σκουπίδι που ήταν κάποτε παιχνίδι Ένα από πλαστικό φτιαγμένο ροζ αρνάκι κρεμασμένο έτσι που να το βλέπουν όσοι περνάνε από ένα δρόμο μέσα στο δάσος... Ηλίας Προβόπουλος, 23/05/2023 - 09:11
Πίσω στα χωράφια και στα κοπάδια… «Πίσω στα χωράφια» έχει ως τίτλο η καινούργια έκθεση του καθηγητή στη Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών στο Πανεπιστήμιο Δυτικής... Ηλίας Προβόπουλος, 17/05/2023 - 09:22