Ηλίας Προβόπουλος, 13/4/2023 - 09:12 facebook twitter linkedin Ένας επιτάφιος με δακράκια, του Ηλία Προβόπουλου Ηλίας Προβόπουλος, 13/4/2023 facebook twitter linkedin Για όσους μεγαλώσαμε στην ελληνική επαρχία τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα ήταν οι εντονότερες εκδηλώσεις της κοινότητας μέσα στην οποία ζούσαμε και αλληλοδιδακτικά μαθαίναμε τον κόσμο και αυτές που έχουν εντυπωθεί βαθύτερα από κάθε άλλο. Δεν είχαν αρχίσει ακόμη να εξαπλώνονται οι κοινωνικοί νεωτερισμοί και έτσι η παράδοση παρέμεινε ακόμη ισχυρή και αποτελούσε τον κύριο δεσμό ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας λειαίνοντας τις όποιες αντιθέσεις προκειμένου να παραμείνει αυτή ισχυρή και να αντέξει στα όποια ζητήματα αντιμετώπιζε. Ήταν πολλές οι εκφράσεις της παράδοσης που έδεναν και με το τυπικό της εκκλησίας την Μεγάλη Εβδομάδα και πάνω – κάτω ίδιες σε όλη την Ελλάδα οπότε δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούν εδώ. Σε ένα εκτενέστερο κείμενο ίσως έχει σημασία μια καταγραφή αλλά σήμερα θα περιοριστώ σε μια ιδιαίτερη έκφραση της μικρής μας κοινότητας και είναι το ανέβασμα στο βουνό να μαζέψουμε δακράκια για το στόλισμα του Επιταφίου που γίνονταν την Μεγάλη Πέμπτη από νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια του χωριού. Ασφαλώς και δεν είναι κανένα μεγάλο γεγονός και ξέρω ότι αυτό συνέβαινε και σε άλλα χωριά της περιοχής αλλά για την κοινωνία εκείνης της εποχής ήταν μια εξαίρεση στην αυστηρότητα που διείπε τις σχέσεις των νέων και τον έλεγχο που ήταν κανόνας. Αυτή την ημέρα λοιπόν, εκτός από τις περιπτώσεις που είχε κακό καιρό αποφασίζαμε να ανέβουμε στο βουνό (βουνό για την Μεγάλη Κάψη ήταν το Πικροβούνι, μια χαμηλή κορυφή του Τυμφρηστού) για να μαζέψουμε δακράκια. Επιστημονικά αυτά τα κοντά, μυρωδάτα λουλούδια λέγονται ηράνθεμα αλλά στην ντοπιολαλιά μας ήταν δακράκια και τα οποία φυτρώνουν σε μεγάλο υψόμετρο μόλις φύγει το χιόνι από το έδαφος. Τα λέμε δακράκια γιατί σύμφωνα με κάποια παράδοση φύτρωσαν από τα δάκρια του Χριστού όταν τον οδηγούσαν στον Γολογοθά. Βέβαια στην Ιουδαία δεν φυτρώνουν τέτοια λουλούδια αλλά η παράδοση εδώ δεν μπορεί να δώσει εξήγηση και ούτε κανείς είναι που το ψάχνει. Το γεγονός ότι αυτά φυτρώνουν πάνω κάτω την Μεγάλη Εβδομάδα αρκεί να γίνουν στοιχείο της παράδοσης και να παίξουν και κάποιο ρόλο στις εκφράσεις της εκκλησίας. Με αυτά έφτιαχναν τα κορίτσια και οι νέες γυναίκες του χωριού το κύριο στεφάνι του Επιταφίου (έναν παλιό ωραίο ξύλινο τον οποίο αντικατέστησαν με έναν βαρύ της βιοτεχνίας) αλλά με αυτά τον στόλιζαν σχεδόν ολόκληρο. Τότε δεν υπήρχαν ανθοπωλεία να προμηθευτούν (δεν υπήρχαν και χρήματα) και τα δακράκια καθώς και λίγοι μωβ κρίνοι ήταν τα μοναδικά λουλούδια που μπορούσαν να στολίσουν τον Επιτάφιο, όπως και οι κισσοί που ήταν πάντα σε αφθονία. Έτσι απολαμβάναμε έναν πράσινο – κίτρινο επιτάφιο που πραγματικά μοσκοβολούσε και στον οποίο όσο είχε μελίσσια ο μπάρμπα Μήτσος Βαρλάμης, έφερνε και έβαζε μελισσοκέρια που έφτιαχνε ο ίδιος. Αυτός ήταν ο λόγος που την Μεγάλη Πέμπτη παίρναμε ελευθέρας από τις δουλειές του σπιτιού οι οποίες τότε δεν ήταν και λίγες και ανεβαίναμε στο βουνό. Ήταν μια υπόθεση πέντε – έξι ωρών, αναλόγως με την συμμετοχή και την διάθεση και το απολαμβάναμε. Τα χρόνια που ακολούθησαν έγινε δρόμος, πάει όποιος θέλει στο βουνό, μαζεύει δακράκια, φτιάχνουν κάποια στεφάνια αλλά δεν μοσχοβολάνε όπως εκείνα τα παλιά χρόνια… Φαίνεται πως η ανάβαση και η κατάβαση με τα πόδια έκαναν και πιο νόστιμη τη ζωή μας. *Στη φωτογραφία, γυναίκες του χωριού στολίζουν με δακράκια τον Επιτάφιο στη χρονιά της πανδημίας. Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 06/06/2024 - 09:53 Ηλίας Προβόπουλος: Άλλο η φύση που ξέραμε κι άλλο το περιβάλλον που νοιάζονται…
Ηλίας Προβόπουλος, 29/05/2024 - 10:29 Ηλίας Προβόπουλος: Κωνσταντῖνος ΙΑ´ Παλαιολόγος - Ἡ τελευταία ὁμιλία πρὸς τὸν λαόν (ὀλίγον πρὸ τῆς Ἁλώσεως)
Ηλίας Προβόπουλος:«Δημογραφικό, 2081 - Ελλάς χωρίς Έλληνες»! Το νέο, 14ο οικονομικό-κοινωνικό, βιβλίο με τίτλο «Δημογραφικό, 2081: Ελλάς χωρίς Έλληνες» του ακαταπόνητου και οιονεί μάχιμου δημοσιογράφου Δημήτρη Στεργίου... Ηλίας Προβόπουλος, 16/05/2024 - 09:04
Ηλίας Προβόπουλος: Ανάσταση στο Γηροκομείο Σπερχειάδας Λιγοστεύουμε όσοι θυμόμαστε ζωντανές τις κοινότητες των ανθρώπων στα χωριά μας και βεβαίως κάποιες γειτονιές στις πόλεις, όπου το πιο... Ηλίας Προβόπουλος, 08/05/2024 - 09:12
Ηλίας Προβόπουλος: Το δικό μου αρνί του Πάσχα Βασικό στοιχείο του Πάσχα για τις αγροτοποιμενικές κοινότητες των γονιών και των παππούδων μας που έσβησαν και λίγοι πια θυμούνται... Ηλίας Προβόπουλος, 02/05/2024 - 08:57
Ηλίας Προβόπουλος: Από το Σικάγο στη Θεσσαλονίκη *Κεντρική Φωτογραφία: Η διασημότερη αναπαράσταση των φονικών οδομαχιών της 4ης Μαΐου 1886, του μακελειού που κορύφωσε και κατέπνιξε τον «εργατικό... Ηλίας Προβόπουλος, 30/04/2024 - 08:53
Ηλίας Προβόπουλος: Ένα κερί για τους λησμονημένους Και να θέλαμε να ξεχάσουμε ότι έρχεται το Πάσχα, η καταιγίδα των διαφημίσεων και των προτάσεων να περάσουμε …καλά, δεν... Ηλίας Προβόπουλος, 29/04/2024 - 09:32
Ηλίας Προβόπουλος: Η «Βεντέτα» του Πάνου Σόμπολου Ακούραστος και δημιουργικός, ο Πάνος Σόμπολος, ο πρύτανης του σύγχρονου αστυνομικού ρεπορτάζ δεν έβγαλε αυτή τη φορά την «είδηση» με... Ηλίας Προβόπουλος, 24/04/2024 - 09:06