Ένα ακόμα διαζύγιο της Πολιτείας με τους θεμελιώδεις κανόνες της ιδιωτικής ασφάλισης αποφεύχθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή.

Ελπίζω επίσης να μην συνεχίσει να επιμένει και η ΕΑΕΕ στην πρόσφατη θέση/άποψή της για την δια νόμου υποχρέωση ασφάλισης όλων των κτισμάτων στην Ελληνική επικράτεια, έστω και αν αυτή η υποχρέωση αφορά μόνο ιδιωτικές κατοικίες και μόνο για όσους ρίσκους συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με ακραία καιρικά/κλιματικά φαινόμενα, όπως είναι «οι πυρκαγιές από το παρακείμενο δάσος» ή «οι πλημμύρες από ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο», γιατί απλά θα επιβεβαιώσει τα όσα δεινά έχω προβλέψει σε σχετικό προγενέστερο άρθρο μου.

Με εκτίμηση
Γιάννης Περιστέρης

ΥΓ: Όποιος αντέχει διαβάζει αρκετά προσεκτικά τα όσα έγραφα πριν μερικούς μήνες (19/01/2022) στο συνημμένο κείμενο ως «Πρόταση προς την σημερινή Κυβέρνηση και την ΕΑΕΕ, αλλά και προς κάθε πολιτική παράταξη της σημερινής Βουλής των Ελλήνων» και ενδεχομένως όσα έγραφα τότε στις 2 τελευταίες του σελίδες.

29 Ιανουαρίου 2022

Θέμα: Συγχαρητήρια για τις «ζώνες υψηλής τρωτότητας», αλλά ανάμικτα με έντονη απογοήτευση για τις προτάσεις σύνδεσής τους με ιδιωτικές ασφαλίσεις.

Στον υπό δημόσια διαβούλευση και τελική διαμόρφωση «Εθνικό Κλιματικό Νόμο» προβλέπεται και το άρθρο 19, στο οποίο διαβάζουμε τόσο για τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα εκείνων των γεωγραφικών περιοχών της χώρας που θα εντάσσονται σε κάποια «ζώνη υψηλής τρωτότητας», όσο και το ποιοι θα έχουν υποχρέωση να τις οριοθετούν και να τις χαρτογραφούν.

Μέχρις εδώ αξίζουν συγχαρητήρια γι’ αυτή την κυβερνητική πρωτοβουλία, επειδή ο οποιοσδήποτε κοινός αναγνώστης την εντοπίζει, συμπεραίνει πως σ’ αυτές τις «ζώνες υψηλής τρωτότητας»:

• Θα απαγορεύεται «δια ροπάλου» η ανοικοδόμησης νέων κατοικιών, εκτός αν συντρέχουν μια σειρά πρόσθετων και ειδικών λόγων, πέραν εκείνων της ιδιωτικής εκμετάλλευσης κάποιου τμήματός της.
• Σ’ αυτές τις «ζώνες υψηλής τρωτότητας» θα επικεντρώνεται η όποια δραστηριότητα του Κράτους και των αρχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα πιο αναγκαία έργα υποδομής, για τον μετριασμό ή την αποφυγή των συνεπειών της ολοένα και εντονότερης κλιματικής αλλαγής και όχι μόνο των συνεπειών από μια «πυρκαγιά από το παρακείμενο δάσος» ή από μια «πλημμύρα από ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο» που αναφέρονται στο άρθρο 19 αυτού του νομοσχεδίου.

Η προσωπική μου απογοήτευση και τα σχόλια που ακολουθούν, αφορούν τις παρακάτω δυο πλευρές και για τις παρακάτω αναφερόμενες αιτίες ανά πλευρά :

α. Η 1η πλευρά αφορά εκείνη των κυβερνητικών συμβούλων, οι οποίοι είχαν την φαεινή ιδέα να εμπλέξουν τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες στην ασφάλιση όσων κατοικιών θα ανεγείρονται από 01/01/2025 και εφεξής σε κάποια «ζώνη υψηλής τρωτότητας», χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα για το πώς δραστηριοποιείται και λειτουργεί παγκοσμίως η ιδιωτική ασφαλιστική βιομηχανία, ενώ δεν φαίνεται να πέρασε από το μυαλό τους η παραπάνω αναφερόμενη και ηλίου φαεινότερη ιδέα της απαγόρευσης της ανοικοδόμησης νέων κατοικιών σε οποιαδήποτε «ζώνη υψηλής τρωτότητας», εκτός αν συντρέχουν μια σειρά πρόσθετων και ειδικών λόγων.

β. Η 2η πλευρά αφορά την ΕΑΕΕ, η οποία αντί να βγει δημόσια και να εξηγήσει το γιατί το μικτό ετήσιο ασφάλιστρο μιας κατοικίας σε μια «ζώνη υψηλής τρωτότητας» θα πλησίαζε το κόστος ανακατασκευής της ακόμα και αν αυτή ήταν ασφαλισμένη μόνο έναντι των κινδύνων του παραπάνω αναφερόμενου άρθρου 19, δηλαδή της «πυρκαγιάς από παρακείμενο δάσος» και της «πλημμύρας από ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο» και έτσι να δώσει την οριστική χαριστική βολή στην παραπάνω ατυχή ιδέα των κυβερνητικών συμβούλων, προτίμησε να αδράξει την ευκαιρία της ατυχούς πρόθεσης της κυβέρνησης να νομοθετήσει υπέρ της υποχρέωσης για ιδιωτική ασφάλιση μιας ακόμα κατηγορίας ασφαλιστέων κινδύνων και να συζητήσει μαζί της αυτό το κοινωνικά απαράδεκτο ενδεχόμενο.

Επειδή ψυχανεμίζομαι πως τουλάχιστον προς το παρόν καμιά πλευρά δεν φαίνεται διατεθειμένη να κάνει πίσω και επειδή είναι ορατό το ενδεχόμενο μιας νέας (και αυτή τη φορά κάκιστης) νομοθετικής ρύθμισης για υποχρεωτικές ιδιωτικές ασφαλίσεις, θεωρώ υποχρέωσή μου να διατυπώσω την παρακάτω πρόταση, έστω και αν με την πρώτη ανάγνωση δείχνει αρκετά πολύπλοκη, μια και αυτή κινείται προς την κατεύθυνσης της ΣΔΙΤ, αλλά χωρίς νομοθετική υποχρέωση ασφάλισης και με «εδώ και τώρα» χειροπιαστές, εύκολα ορατές και αμοιβαίες δεσμεύσεις τόσο της Κυβέρνησης όσο και όλων των ασφαλιστικών εταιριών – μελών της ΕΑΕΕ.

Επιπλέον διαφαίνεται πως από αυτή την πρόταση ή από οποιαδήποτε άλλη υιοθετήσει το βασικό της σκεπτικό, θα ωφεληθούν πρακτικά όλοι, αλλά κυρίως όσοι μη έχοντες και μη προνομιούχοι ιδιοκτήτες κατοικιών την εκμεταλλευτούν οικειοθελώς και ασφαλίσουν τις κατοικίες τους.

Σημειώσεις

• Ως «εδώ και τώρα» χειροπιαστές, εύκολα ορατές και αμοιβαίες δεσμεύσεις σε μια ΣΔΙΤ στον ιδιωτικό ασφαλιστικό χώρο θεωρώ εκείνες που θα υλοποιούνται ταυτόχρονα με μια ιδιωτική ασφάλιση και όχι εκείνες που θα παραπέμπουν σε μελλοντικά ευνοϊκά αποτελέσματα ή μειώσεις υποχρεώσεων, ανάλογα με την οπτική γωνία που βολεύει καθεμιά από τις παραπάνω δυο πλευρές.
• Ταυτόχρονα πιστεύω πως η παρακάτω πρόταση ή οποιαδήποτε παραπλήσιά της, αν υιοθετηθεί τουλάχιστον όσον αφορά το σκεπτικό της, έχει σοβαρή πιθανότητα να προκαλέσει όσο το δυνατόν λιγότερες λαϊκές και κατ’ επέκταση αντικυβερνητικές αντιδράσεις.

Πριν αναφέρω οτιδήποτε άλλο, θα ήθελα να θυμίσω τα παρακάτω σημεία ενός παλιότερου άρθρου μου στο «Next Deal», με τίτλο «Ναι στις ΣΔΙΤ, αλλά από ποιο δρόμο πάνε στις ΣΔΙΤ;».

α. Τα όποια «κίνητρα» υπέρ κάποιου Κλάδου της Ιδιωτικής Ασφάλισης που κατά τη γνώμη μου αντέχει να θεσπίζει σχετικά σύντομα το Ελληνικό Κράτος λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά οικονομικά του «χάλια» (δημοσιονομικά περιθώρια), θα πρέπει να αφορούν αποκλειστικά ή κυρίως τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες δυνητικών καταναλωτών των αντίστοιχων ασφαλιστικών προϊόντων.

β. Οι ασφαλιστικές εταιρίες οφείλουν να συνεισφέρουν σε κάθε ανάλογη σύμπραξη του Δημόσιου Τομέα μαζί τους (ΣΔΙΤ) με αντίστοιχα «κίνητρα», έτσι ώστε να αυξηθεί μεν η ασφαλιστική «πίτα» στον συγκεκριμένο Κλάδο, αλλά όχι μόνο από τους εκάστοτε «έχοντες» καταναλωτές των αντίστοιχων προϊόντων τους, αλλά και από όσο το δυνατόν περισσότερους από τους εκάστοτε αντικειμενικά «μη έχοντες», οι οποίοι είναι και οι περισσότεροι, τόσο στα χρόνια που ζούμε όσο και στα χρόνια που έρχονται.

Θυμίζω επίσης σε όλους πως επειδή δεν έχω και το «μαχαίρι» και το «πεπόνι», η παρακάτω πρότασή μου δεν είναι η μόνη που θα μπορούσε να υιοθετηθεί προς την κατεύθυνση της αμοιβαίας αυτοδέσμευσης και της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης οικονομικής ενίσχυσης ειδικά εκείνων των ιδιοκτητών κατοικιών που έχουν ελάχιστο ετήσιο εισόδημα και λογικά η κατοικία στην οποία διαμένουν χωράει ίσα – ίσα τους ίδιους και τα μέλη των οικογενειών τους.

Πρόταση προς την σημερινή Κυβέρνηση και την ΕΑΕΕ, αλλά και προς κάθε πολιτική παράταξη της σημερινής Βουλής των Ελλήνων

I. Τμήμα της πρότασης που αφορά την Κρατική αυτοδέσμευση

α. Ως γνωστό, ο ασφαλιστικός Κλάδος 8 - «Πυρκαϊά και στοιχεία της φύσεως» είναι εκείνος που έχει μεν ως κύριο κορμό «εσωτερικούς» κινδύνους που απειλούν μια κατοικία από πυρκαγιά, αλλά εύκολα αυτός ο κορμός μπορεί να διευρυνθεί κατόπιν συμφωνίας της Κυβέρνησης με την ΕΑΕΕ από μια εκτενή σειρά συγκεκριμένων συμπληρωματικών «εξωτερικών» κινδύνων, οι οποίοι να καλύπτουν περιστατικά ζημιών οφειλόμενα σε κάποια συγκεκριμένα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως π.χ. είναι οι πλημμύρες, η έντονη χαλαζόπτωση, οι θύελλες και οι ανεμοστρόβιλοι, καθώς και από πυρκαγιές από συγκεκριμένους «εξωτερικούς» χώρους μιας κατοικίας, όπως π.χ. είναι από μια παρακείμενη συστάδα δένδρων ή από ένα παρακείμενο άλσος ή δάσος.

β. Όσοι ιδιοκτήτες κατοικιών θα τις έχουν ασφαλίσει (π.χ. από 01/01/2022 και εφεξής) και έναντι των παραπάνω αναφερόμενων/υποδεικνυόμενων νέων συμπληρωματικών κινδύνων, (οι οποίοι κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αναφέρονται/περιγράφονται αναλυτικά και στον Κλάδο 8 - «Πυρκαϊά και στοιχεία της φύσεως»), θα τυγχάνουν μιας άμεσης και συγκεκριμένης κρατικής ενίσχυσης στα οφειλόμενα από αυτούς «μικτά» ασφάλιστρα και η οποία ευκρινώς θα απεικονίζεται στις αντίστοιχες αποδείξεις των εισπρακτέων «μικτών» ασφαλίστρων τους.

Η παραπάνω κρατική οικονομική ενίσχυση που έχω κατά νου δεν ξεπερνάει π.χ. το 70% του αντίστοιχου καταβλητέου «μικτού» ασφαλίστρου και ταυτόχρονα έχει ένα ανώτατο ετήσιο πλαφόν ανά ασφαλισμένη κατοικία, όχι μεγαλύτερο από π.χ. τα 200 € (αναπροσαρμοζόμενο πληθωριστικά ανά 2ετία), ως ένας αποτελεσματικός τρόπος κρατικής παρακίνησης (αλλά όχι υποχρέωσης) ασφάλισης, ειδικά προς τους μη «έχοντες» και μη «προνομιούχους» ιδιοκτήτες κατοικιών.

Αυτού του τύπου την οικονομική ενίσχυση την θεωρώ της ίδιας λογικής με εκείνη που ήδη εφαρμόζει το Ελληνικό Κράτος για να παρακινεί/διευκολύνει/χρηματοδοτεί τις επιχειρήσεις, όταν αυτές προσλαμβάνουν ως κανονικά εργαζόμενους άτομα που είναι άνεργοι ή νέοι στην αγορά εργασίας.

Ταυτόχρονα οι ασφαλιστικές εταιρίες θα μπορούν να συμψηφίζουν τον εκάστοτε οφειλόμενο φόρο ασφαλίστρων από τη συνολική τους παραγωγική δραστηριότητα με την παραπάνω αναφερόμενη κρατική ενίσχυση όσων αποδείξεων ασφαλίστρων μετατρέπονται στα αρχεία τους από «εισπρακτέες» σε «πληρωθείσες»/«εξοφληθείσες».

II. Τμήμα της πρότασης που αφορά την αυτοδέσμευση των ασφαλιστικών εταιριών - μελών της ΕΑΕΕ

α. Τα ασφαλιστήρια συμβόλαια του Κλάδου 8 – «Πυρκαϊά και στοιχεία της φύσεως» που θα περιλαμβάνουν ασφάλιστρα και των συμπληρωματικών κινδύνων που υπονοούνται στην α’ παράγραφο της παραπάνω ενότητας I. (Τμήμα της πρότασης που αφορά την Κρατική αυτοδέσμευση) να αποτελούν ένα εύκολα και μηχανογραφικά εντοπιζόμενο ασφαλιστικό υποχαρτοφυλάκιο ΥΠ^a του Κλάδου 8 – «Πυρκαϊά και στοιχεία της φύσεως».

β. Το εκάστοτε συνολικά εισπραχθέν ασφάλιστρο ΣPr^a_t μιας ασφαλιστικής εταιρίας από το παραπάνω ασφαλιστικό υποχαρτοφυλάκιο Π^a, το οποίο θα αναλογεί σε μια οικονομική χρήση t και το οποίο θα παραμένει στην Ασφαλιστική Εταιρία για τους σκοπούς αυτής της πρότασης, να ισούται με τα αντίστοιχα «καθαρά» ασφάλιστρα, συν το όποιο «δικαίωμα».

γ. Με το λογιστικό κλείσιμο καθενός t έτους, να γνωρίζουν «όλοι» (και όταν λέω «όλοι», εννοώ όλοι) πως αν το σύνολο των αποζημιώσεων ΣZ^a_t του υποχαρτοφυλακίου Π^a μιας ασφαλιστικής εταιρίας (πληρωθείσες αποζημιώσεις, συν διαφορά «εκκρεμών», συν διαφορά «IBNR») που θα αναλογούν στο οικονομικό έτος t είναι μικρότερο από ένα προσυμφωνημένο μεταξύ της ΕΑΕΕ και του Ελληνικού Δημόσιου ποσοστό i% του παραπάνω αναφερόμενου συνολικού ασφαλίστρων ΣPr^a_t (π.χ. i%=50%), τότε ένα ποσοστό j% (π.χ. j%=25%) της διαφοράς ΣΔ^a_t = ΣPr^at - ΣZ^a_t να καταλήγει σε ένα «ειδικό αποθεματικό» καθεμιάς ασφαλιστικής εταιρίας, μέσω του οποίου το Ελληνικό Δημόσιο να δύναται να ενισχύει τα ούτως ή άλλως πενιχρά μέτρα άμεσης Κρατικής Αρωγής προς τους ιδιοκτήτες των κατοικιών που θα έχουν πληγεί από κάποια εκτεταμένη πυρκαγιά ή από κάποιο άλλο ακραίο καιρικό φαινόμενο, πλην εκείνων που υπονοούνται στην α’ παράγραφο της παραπάνω ενότητας I (Τμήμα της πρότασης που αφορά την Κρατική αυτοδέσμευση), συμπεριλαμβανομένου ακόμα και ενός ισχυρού σεισμού.

Παραθέτω και τα παρακάτω αριθμητικά παραδείγματα, επειδή ο οικονομικός αντίκτυπος από τα παραπάνω ενδεχομένως δεν είναι άμεσα αντιληπτός:

1ο αριθμητικό παράδειγμα

• Έστω ότι το παραπάνω αναφερόμενο συνολικό, μικτό και εισπρακτέο ασφάλιστρο ΣPr^a_t μιας ασφαλιστικής εταιρίας, το οποίο θα αναλογεί στο t οικονομικό έτος, είναι ίσο με 1.000.000 €.
• Έστω ότι οι παραπάνω αναφερόμενες συνολικές αποζημιώσεις ΣZ^a_t της ασφαλιστικής εταιρίας, οι οποίες θα αναλογούν στο οικονομικό έτος t έτος, είναι ίσες με 0 €.
• Έστω επίσης ότι τα παραπάνω αναφερόμενα ποσοστά i% και j% είναι αντίστοιχα ίσα με i% = 50% και j% = 25%.
• Επειδή η παραπάνω αναφερόμενη διαφορά ΣΔ^a_t = ΣPr^a_t - ΣZ^a_t είναι ίση με 1.000.000 € (1.000.000 – 0 = 1.000.000) και επειδή το αποτέλεσμα αυτής της  διαφοράς είναι μεγαλύτερο από τις 500.000 (i% x ΣPrat = 50% x 1.000.000 = 500.000), η ασφαλιστική εταιρία προσθέτει στο παραπάνω αναφερόμενο «ειδικό αποθεματικό» για το οικονομικό έτος t το ποσό j% x 1.000.000 €, το οποίο στην περίπτωσή μας ισούται με 25% x 1.000.000 € = 250.000 €.

2ο αριθμητικό παράδειγμα

• Έστω ότι το παραπάνω αναφερόμενο συνολικό, μικτό και εισπρακτέο ασφάλιστρο ΣPr^a_t μιας ασφαλιστικής εταιρίας, το οποίο θα αναλογεί στο t οικονομικό έτος, εξακολουθεί να είναι ίσο με 1.000.000 €.
• Έστω ότι οι παραπάνω αναφερόμενες συνολικές αποζημιώσεις ΣZ^a_t της ασφαλιστικής εταιρίας, οι οποίες θα αναλογούν στο οικονομικό έτος t έτος, είναι ίσες με 150.000 €.
• Έστω επίσης ότι τα παραπάνω αναφερόμενα ποσοστά i% και j% εξακολουθούν να είναι αντίστοιχα ίσα με i% = 50% και j% = 25%.
• Επειδή η παραπάνω αναφερόμενη διαφορά ΣΔ^a_t = ΣPr^a_t - ΣZ^a_t είναι ίση με 850.000 € (1.000.000 – 150.000 = 850.000) και επειδή το αποτέλεσμα αυτής της  διαφοράς είναι μεγαλύτερο από τις 500.000 (i% x ΣPrat = 50% x 1.000.000 = 500.000), η ασφαλιστική εταιρία προσθέτει στο παραπάνω αναφερόμενο «ειδικό αποθεματικό» για το οικονομικό έτος t το ποσό j% x 850.000 €, το οποίο στην περίπτωσή μας ισούται με 25% x 850.000 € = 212.500 €.

3ο αριθμητικό παράδειγμα

• Έστω ότι το παραπάνω αναφερόμενο συνολικό, μικτό και εισπρακτέο ασφάλιστρο ΣPr^a_t μιας ασφαλιστικής εταιρίας, το οποίο θα αναλογεί στο t οικονομικό έτος, εξακολουθεί να είναι ίσο με 1.000.000 €.
• Έστω ότι οι παραπάνω αναφερόμενες συνολικές αποζημιώσεις ΣZ^a_t της ασφαλιστικής εταιρίας, οι οποίες θα αναλογούν στο οικονομικό έτος t έτος, είναι ίσες ή μεγαλύτερες από 500.000 €, δηλαδή είναι ίσες ή μεγαλύτερες από το i% = 50% του αντίστοιχου ΣPr^a_t.
• Έστω επίσης ότι τα παραπάνω αναφερόμενα ποσοστά i% και j% εξακολουθούν να είναι αντίστοιχα ίσα με i% = 50% και j% = 25%.
• Επειδή η παραπάνω αναφερόμενη διαφορά ΣΔ^a_t = ΣPr^a_t - ΣZ^a_t είναι ίση ή μικρότερη από το όριο i% = 50% x ΣPr^a_t, βάσει του οποίου η ασφαλιστική εταιρία οφείλει να υπολογίσει και να καταθέσει κάποιο ποσό για το οικονομικό έτος t στο παραπάνω αναφερόμενο «ειδικό αποθεματικό», η σχετική υποχρέωση κατάθεσης ισούται με μηδέν ευρώ. 

Εδώ σταματάει η δική μου συνεισφορά σε προτάσεις, μια και δεν γνωρίζω τις οικονομικές αντοχές του Ελληνικού Κράτους για μια νέα κατηγορία χρηματοδοτήσεων, αλλά οφείλω να επισημάνω τα γενικά του οφέλη από μια ανάλογη κίνηση και ειδικά από την αύξηση των εσόδων του, μόνο και μόνο από τον αντίστοιχο φόρο ασφαλίστρων εκείνων των κατοικιών που οι ιδιοκτήτες τους θα τις ασφαλίσουν, παρακινούμενοι αποκλειστικά και μόνο από την παραπάνω προτεινόμενη και σημαντική κρατική συμμετοχή στα πληρωτέα ασφάλιστρά τους.

Ταυτόχρονα ένα ακόμα πλεονέκτημα της προτεινόμενης πρότασης είναι πως αποδεικνύει ότι οι εμπλεκόμενες ασφαλιστικές εταιρίες συνδράμουν άμεσα και όσο τις «παίρνει» περισσότερο τα ούτως ή αλλιώς αδύναμα Κρατικά Ταμεία στην προσπάθειά τους να μετριάσουν όσο γίνεται περισσότερο τις οικονομικές επιπτώσεις που επωμίζονται οι εκάστοτε πληττόμενοι και ανασφάλιστοι κάτοικοι της χώρας μας από την επέλευση ενός ακραίου καιρικού φαινομένου που θα οφείλεται στην κλιματική αλλαγή ή ακόμα και σε έναν σεισμό ή σε μια άλλη αιτία.

Επίσης πολύ θα ήθελα το σχεδιαζόμενο νομοσχέδιο να περιλαμβάνει και το παρακάτω λεκτικό, ως θεμελιώδη όρο του:

Από την ισχύ του σχετικού νόμου και εφεξής, (δηλαδή κατά τα φαινόμενα όχι αργότερα από την 01/01/2025) οι ιδιόκτητες κατοικίες που δεν θα βρεθούν να είναι ασφαλισμένες από τους ιδιοκτήτες τους όταν θα πληγούν από κάποιον συμπληρωματικό κίνδυνο από εκείνους που υπονοούνται στην α’ παράγραφο της παραπάνω ενότητας I (Τμήμα της πρότασης που αφορά την Κρατική αυτοδέσμευση), οι ιδιοκτήτες τους θα εξαιρούνται από την οποιαδήποτε άμεση και μόνο σε χρήμα Κρατική Αρωγή.

Επιπλέον πολύ θα ήθελα να δω τι θέση θα πάρει το καθένα κόμμα της αντιπολίτευσης, αν η σημερινή κυβέρνηση λάβει σοβαρά υπόψη όλο ή έστω ένα μεγάλο μέρος του σκεπτικού της παραπάνω πρότασης στην τελική διαμόρφωση του προς ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου.

Τώρα θα μου πείτε πως η παραπάνω πρόταση κάτι σας θυμίζει και σε σχέση με το περίφημο «Freedom Pass» των 150 € για τους νέους 18 - 25 ετών;

Πολύ καλά κάνει και σας το θυμίζει, αρκεί να αποδειχθεί μια πολύ καλή προτροπή για όσο το δυνατόν περισσότερους ιδιοκτήτες κατοικιών, οι οποίοι μέχρι σήμερα (2022) τις έχουν ανασφάλιστες, να τις ασφαλίσουν αλλά πάντα προαιρετικά και όχι αναγκαστικά και είτε αυτές βρίσκονται είτε όχι σε κάποια «ζώνη υψηλής τρωτότητας».

Εκείνο όμως που πραγματικά με εξοργίζει είναι οι ιδιοκτήτες κατοικιών που έχουν την οικονομική άνεση/δυνατότητα να πληρώσουν το αντίστοιχο ετήσιο ασφάλιστρο για να τις ασφαλίσουν αλλά δεν το κάνουν, ισχυριζόμενοι κάποιο σαθρό επιχείρημα, όπως:

• «μα σε εμένα θα συμβεί» ή 
• «και δεν τα τρώω καλύτερα στα μπουζούκια, αντί να τα δώσω για να πλουτίζουν οι ασφαλιστικές εταιρίες» ή
• «δεν εμπιστεύομαι απολύτως καμιά από τις ασφαλιστικές εταιρίες» ή
• «ο ασφαλιστικός μου πράκτορας δεν μου έχει φέρει κάποια προσφορά για την ασφάλιση του σπιτιού μου, που να την έχω κρίνει συμφέρουσα»,

Όταν όμως η ιδιόκτητη και ανασφάλιστη κατοικία τους πληγεί από μια πυρκαγιά από παρακείμενο δάσος ή από κάποιο ακραίο καιρικό φαινόμενο ή σεισμό, διαμαρτύρονται έντονα «για την ανυπαρξία της Κυβέρνησης, άρα του Κράτους», είτε στην τηλεόραση, είτε σε κάποιο ΜΚΔ, είτε συμμετέχοντας σε κάποια πορεία ή διαμαρτυρία έξω από τα κτήρια κάποιων κυβερνητικών αρχών.

Με εκτίμηση
Γιάννης Περιστέρης