Γράφει ο Κώστας Λάμπρου, ασφαλιστικός διαμεσολαβητής, αντιπρόεδρος Συνεργατικού Σχήματος «ΠΑΝΟΡΜΟΣ» ΣΥΝ.ΠΕ., πρώην πρόεδρος ΠΣΑΣ

Πολλές φορές έχω ακούσει, για να μην πω, ότι είναι μόνιμη επωδός, στο δικό μας χώρο των πωλήσεων, ότι δεν υπάρχουν όρια, τα όρια βρίσκονται μόνο στο μυαλό του καθενός μας και μας αυτό-περιορίζουν. 

«..Απαλλαχθείτε από περιορισμούς που κατοικοεδρεύουν στο κεφάλι σας και επιβάλουν τα συναισθήματα, οι πεποιθήσεις, οι νοοτροπίες..»!!

«..Αναπτύξτε τεχνικές προσωπικού μετασχηματισμού, ανακαλύψτε τη δύναμη της θετικής σκέψης, επικαλεστείτε και ενεργοποιήστε τους Συμπαντικούς νόμους της έλξης...»!!

«..Δεν υπάρχουν όρια στην επιτυχία, τα ρεκόρ υπάρχουν για να καταρρίπτονται..»!!  

«..Βάλτε ψηλά τους πήχεις, περάστε από πάνω...»!!

«...Ότι σκεφτεί ο άνθρωπος μπορεί και να το πραγματοποιήσει...»!! 

Τέτοια και άλλα παροτρυντικά και «ντομπαριστικά» ακούγονται από τον ομαδάρχη, ως τον διευθυντή πωλήσεων, τους εκπαιδευτές, τους θεωρητικούς, τους πετυχημένους CEO, τους μεγάλους πωλητές, τους «...Γέροντες...» τους «...Γκουρού...»  του μάνατζμεντ.

Συμφωνώ απόλυτα, ότι για πολλά, δεν υπάρχουν όρια, ούτε μιλάμε για τα υποτιθέμενα όρια, που μπορεί κάποιος, με μια παραπάνω προσπάθεια να τα ξεπεράσει, άλλωστε έτσι προοδεύει ο άνθρωπος.  

Αλλά για κείνα, που υπάρχουν, αλλά δεν είναι όρατα και  αν τα ξεπεράσεις χάνετε, η ισορροπία, η τάξη &  η κατάσταση «μεταλλάσσετε» σε επικίνδυνη. 

Δεν υπάρχουν όρια στις σκέψεις! στις ιδέες ! στη φαντασία! στα όνειρά ! στις επιθυμίες, μάλλον ούτε στην «...πραγματικότητα...»!! αφού πολλές φορές αυτή, ξεπερνά την φαντασία και τα όνειρα. 

Το σύμπαν, τα σύμπαντα έχουν όρια; Οι μαύρες τρύπες έχουν πάτο;

Ο μεγάκοσμος του τηλεσκοπίου και ο μικρόκοσμος  του μικροσκοπίου, δεν έχουν  όρια, τα κιάλια, τα τηλεσκόπια, τα μικροσκόπια  και οι  παρατηρούντες  όμως, έχουν.  

Ο χρόνος & χώρος δεν έχει όρια ,ο διαθέσιμος χρόνος όμως έχει, το 24ωρο έχει όριο τις 24 ώρες!! & ο χώρος μας, έχει συγκεκριμένο  εμβαδόν.

Η ενέργεια δεν έχει όρια, αυτή που μπορείς να ξοδέψεις όμως έχει, οι αντοχές έχουν. 

Η ταχύτητα έχει όρια; Και ποια; Αυτή του φωτός; ή αυτή της σκέψης; καμία από τις δύο, προς το παρόν, δεν μπορεί να πιάσει, άνθρωπος, πεζός , οδηγός, πιλότος, αστροναύτης, μηχάνημα.

Τα ατυχήματα στους δρόμους θυμίζουν ότι υπάρχουν όρια, τόσο για το οχήματα, όσο και για τους οδηγούς.

Οι δύο επώνυμοι νέοι, οδηγώντας και τρέχοντας εκτός ορίων,  χάθηκαν οι ίδιοι, παίρνοντας και άλλους στο «...λαιμό...» τους. 

Οι αριθμοί δεν έχουν, έχει όμως αυτός που μετράει, έστω και αν είναι ηλεκτρονικός υπολογιστής.

Οι κανόνες, τα μέτρα, τα σταθμά, οι ωροδείκτες , τα θερμόμετρα, οι σφυγμοί ,οι καρδιακοί παλμοί, τα πιεσόμετρα, είναι όρια, φράχτες, σύνορα & ρίχτερ επίσης.

H έρευνα δεν έχει όρια, ο ερευνητής όμως έχει. 

Ούτε η περιέργεια έχει όρια, αλλά αυτή, «...σκότωσε τη γάτα...»!! 

Η χαρά η αγάπη, (σύνορα δεν έχει η αγάπη) ο έρωτας, το μίσος; το  «...απύθμενο μίσος...»;

Η κωμωδία, αν ξεπεράσει τα όρια, μπορεί να γίνει τραγωδία.

Και η υπομονή έχει τα όρια της!! 

Δεν υπάρχουν όρια στην επιτυχία! υπάρχουν όμως στα μέσα για την επίτευξή της. 

Η «...ασυγκράτητη..» αισιοδοξία, έχει όριο την απερισκεψία. 

Η απληστία δεν έχει, ο άπληστος όμως, δεν πρέπει να έχει; 

Η παρανομία  &  εγκληματικότητα, τα ξεπερνάει συστηματικά, ο Μπάμπης, στα Γλυκά Νερά «τυφλωμένος» ξεπέρναγε το ένα όριο, μετά το άλλο. 

Στην κραιπάλη, στο σεξ; Στο «...αχαλίνωτο...» σεξ; Υπάρχει όριο; 

Η συγκλονιστική υπόθεση της 12χρονης, από τον Κολωνό, ξεσκεπάζει κάθε μέρα, και νέα «...ευυπόληπτα...» αλλά λυσσασμένα  ανθρωπόμορφα τέρατα, που το ξεπέρασαν. 

Κυνηγώντας τους «...παράδεισους...» μπορεί να το παρακάνεις και να  πέσεις στους «...τεχνικούς...»!!  

Αν δεν είσαι ευχαριστημένος «...χορεύοντας...» το Ποντιακό «...έχειν... έχειν...» και το μυαλό σου είναι «κολλημένο» στο «...τι δεν έχειν..τι δεν έχειν...», τότε επεξεργάζεσαι τη δυστυχία σου,  χορεύεις  σε αναμμένα κάρβουνα, ενώ δεν είσαι «..Αναστενάρης..». Το χορό του Ζαλόγγου «...χορεύεις ..»!! 

Δεν υπάρχουν όρια στο « τι...δεν έχειν...».

Ούτε η φτώχια, η  εξαθλίωση & η δυστυχία έχουν, όμως οι εξαθλιωμένοι παραέχουν.

Στον πλούτο;

Το 600 π.χ ο Σόλων έλεγε ότι «...στον πλούτο δεν βάλαμε όρια...»!! 

Ο αγράμματος όμως, μπάρμπα Νικόλας, που δεν είχε ακουστά το Σόλωνα, έλεγε το εξής αμίμητο  «...Ο πλούτος δεν έχ’ όρια, παιδί μ’,... αλλά... ο φτωχός, μόνο με το μυαλό του πλουταίν’ !! ο καιρός διαβαίν’,ο φτωχός πεθαίν’ και ο πλούτος μέν’...»!! 

Οι ανάγκες & οι επιθυμίες έχουν; Ειδικά οι ανικανοποίητες;

Στις απολαύσεις υπάρχουν όρια; στις χρήσεις και στις καταχρήσεις υπάρχουν; στο φαγητό στο ποτό, στην εργασία;

Η υγεία, η κούραση, προσπάθεια, η δυνατότητα, η ηλικία, η ζωή, έχουν όρια.

Πρόσφατο παράδειγμα ο Αντώνης Συκάρης... που είχε βάλει στόχο να κατακτήσει όλες τις κορυφές του κόσμου!! Δεν επέστρεψε από τα Ιμαλάια.

Οι φυσικοί νόμοι, το DNA, oι γραπτοί & άγραφοι νόμοι, είναι όρια, που δεσμεύουν όχι μόνο τον άνθρωπο, αλλά ζωικό και φυτικό βασίλειο. 

Όση προσπάθεια και αν κάνει ο γαύρος και όση τροφή και αν καταναλώσει, δεν μπορεί να γίνει λαβράκι, ούτε  η κουτσομούρα συναγρίδα; και εκείνη φάλαινα;

Οι κότες μένουν «κότες» δεν γίνονται στρουθοκάμηλοι, ούτε πετούν, ως αετοί! 

Ο «...μαϊντανός...» δεν μπορεί να γίνει «δέντρο».

Ξεπερνώντας, τα όρια, πέφτεις σε κάτι άλλο, σαν να  λειτουργεί η υπερχείλιση, όπως  το δοχείο εκείνο, που μόλις το παραγεμίσεις, αδειάζει αυτόματα.

Οι «...χύτρες ταχύτητας...» έχουν και βαλβίδες ασφαλείας, αν  δεν λάβεις υπ’ όψη το «...προειδοποιητικό σφύριγμα...»  έχουμε έκρηξη και από «...χύτρα ...φαγητού...» μετατρέπετε σε «...επικίνδυνη βόμβα...»!! 

Αν η Ελευθερία δεν έχει όρια, τα όρια της Ελευθερίας του άλλου και  τα ξεπεράσει,  πέφτει στην ασυδοσία & την αναρχία, περνά «απέναντι»... γίνεται  σκλαβιά. 

Οι πρόγονοί μας, επέμεναν ότι σε όλα πρέπει να υπάρχει μέτρο «...παν μέτρον άριστον...»

Πολλά  μπορείς να κατακτήσεις με τις ικανότητές σου, με το πάθος, την αγάπη,  με ατσαλένια θέληση ή έχοντας με το μέρος σου & την Θεά Τύχη, αλλά και με «...μπαγαποντιές...».

Στο παραμύθι ο βάτραχος έγινε Βασιλιάς  & η Σταχτοπούτα πριγκίπισσα.

Στη Βίβλο, ο Ιωσήφ έγινε Φαραώ, στη ζωή, το προσφυγόπουλο της Σμύρνης, Ωνάσης, ο Πύρρος 3 φορές  Ολυμπιονίκης !! & το  προσφυγόπουλο  της Αφρικής NBA !! 

Άλλο όμως Ωνάσης, άλλο Πύρρος, άλλο Γιάννης, άλλο  Σουμάχερ, άλλο  Μέσι, άλλο Ζακ, και άλλο Λάμπρου.  

Το κάθε «κοστούμι» έχει τα ιδιαίτερα μέτρα του καθενός, άλλο το δικό μου, άλλο του Φασούλα!! 

Υπάρχουν όρια, στο ύψος, στο βάρος. 

Κυνηγοί στόχων & ονείρων ναι!! Αλλά όχι των «...άπιαστων & ανέφικτων  ονείρων...» ή αυτά της «...θερινής νυκτός...» ένα λαϊκό άσμα λέει «...μην κάνεις  όνειρα τρελά...», ορισμένα καταλήγουν εφιάλτες.  

Υπάρχουν όρια που περιορίζονται από τους φυσικούς νόμους, παρ΄ ότι ο μέγας αστροφυσικός Stephen Hawking, έχει γράψει, ότι «..και στους φυσικούς νόμους, υπάρχουν  εξαιρέσεις, τις οποίες η Θρησκεία αποκαλεί θαύματα...»!!

Υπάρχει το αδιάβατο όριο των ορίων, για τον κάθε άνθρωπό, που λέγετε θάνατος, η επιθυμία να τον ξεπεράσεις, θεωρείται Ύβρης!! 

Παρ' ότι και εδώ ορισμένοι νέο-φιλόσοφοι- νέο-επιστήμονες, μετ-άνθρωποι, υπερ-άνθρωποι, (μίγμα μηχανής & ανθρώπου) κρυονιστές, ευγονικοί, ισχυρίζονται ότι ο θάνατος για τον άνθρωπο, είναι άδικη τιμωρία!! ότι η Ύβρης, είναι «...θρησκευτικό κατάλοιπο...»!! 

«...Ύβρη για τον άνθρωπο είναι ο θάνατος...»!!! λένε... και  «...ο άνθρωπός  έχει  ιερό καθήκον να απαλλαγή από αυτόν...»!! αδιαφορώντας αν έτσι, δεν θα λογίζεται πλέον άνθρωπος!!  

Ψάχνουν να βρουν  «..έκτη κεραία..», «..σκουλικότρυπα ..», να ξεφύγει  ο άνθρωπος, από το κουτί του τρισδιάστατου κόσμου, να δραπετεύσει, να «φουρτουλίξει», εκτός των τειχών, να βρεθεί «...εκτός τόπου & χρόνου...»  να λέει «...Γένετο...»!!  και να γίνεται!!!

Αυτοί και αν δεν είναι...εκτός όρων & ορίων...!!

Όλα αυτά τα άπιαστα τα άυλα, πνευματικά, τα φανταστικά, τα «τρελά», εξακολουθούν να  υπόκεινται ακόμη, στους περιορισμούς της ύλης, εκτός αν υπάρχει τρόπος να νικήσεις τα δεσμά της ύλης, αλλά επ’ αυτού, το «...μάνατζμεντ...» ασκείτε από άλλους  «...Γέροντες...» & «...γκουρού...».

Όσο λοιπόν παραμένουμε άνθρωποι, με την μορφή που αναγνωρίζουμε, θα πρέπει να γνωρίζουμε να ξεχωρίσουμε, τι έχει όρια και την δεν έχει και να υποψιαζόμαστε ,ποιο  είναι το «...αντίτιμο...»  του ξεπεράσματος.

Δεν υπάρχουν όρια  λοιπόν, στην επιτυχία, στους στόχους, στα ρεκόρ κλπ, ο καθένας βάζει & έχει τα  δικά του όρια. 

Όρια, υπάρχουν στα διαθέσιμα  μέσα, στην προσπάθεια, στο χρόνο, στους νόμους στους κανόνες, στις ηθικές αρχές, για επίτευξη αγαθού ή μη στόχου , σε ότι προαναφέραμε ή  ξεχάσαμε. 

Στο στρατό λέγανε, ότι «..πρέπει να καταληφθεί ο Αντικειμενικός Σκοπός (ΑΝΣΚ) με παν διαθέσιμο μέσον...» Άλλοι ...ότι «...ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...». 

Συνάδελφος με μεγάλη παραγωγή, όταν τον ρώτησα, πως τα καταφέρνει, μου απάντησε ότι «..δεν πουλάω συμβόλαια... αλλά την Ασφαλιστική Ιδέα..»!!  

Η «ασφαλιστική Ιδέα» είναι κάπως «...αδέσμευτη...»  ως ιδέα, δεν έχει όρια ,τα «μέσα» όμως έχουν και όρους και όρια!! Τα ασφαλιστήρια  έχουν υπο-όρια, εξαιρέσεις, περιορισμούς.  

Μπορείς σπάζοντας και παραβιάζοντας δεοντολογίες, αρχές, κανόνες και νόμους ή κάνοντας χρήση «..αναβολικών..»!! να πετύχεις μεγάλους στόχους και να γκρεμίσεις ρεκόρ.

Το «..μετάλλιο..» όμως είναι κάλπικο και μπορεί να στο πάρουν πίσω.

Το γνωστό και χιλιοειπωμένο στο χώρο μας  «...βλέπε κόσμο...»!!... «...βλέπε κόσμο...»!!... έχει όρια; 

Η συνεχής πίεση για νέα παραγωγή, έχει και αυτή όρια και όταν τα ξεπεράσει, γίνεται «...μπούλινγκ...» και αυτό οδηγεί ορισμένες φορές, σε αδιέξοδες καταστάσεις (πχ Frans telecom). 

Ο Παύλος και οι καμιά 45ρια άλλοι, όρια ξεπέρασαν, οι συνάδελφοι που ζούσαν από τ’ ασφάλιστρα και όχι από τις προμήθειες, τα όρια δεν πρόσεξαν, και εκ προμελέτης να λειτούργησαν  και σε αυτή την περίπτωση  όρια παραβίασαν.    

Οι ασκούντες το μάνατζμεντ, «...γέροντες..» & «...Γκουρού..», του Κλάδου, θα πρέπει να γνωρίζουν, ότι η επωδός, περί μη ύπαρξης ορίων, μπορεί από ορισμένους να «...παρερμηνεύτε...» και να αποτελεί ηθικό άλλοθι, για δραστηριότητα, χωρίς φραγμούς. 

Η ζημιά στον Κλάδο μας, δεν γίνεται από τους κατ΄ ανάγκη και  εντός «...ορίων...»  λειτουργούν τες , αλλά από τους «...χωρίς όρια...» ενεργούν τες: αφελείς, τυχοδιώκτες,  άπληστους & από τα «...λυσσασμένα πρόβατα...». 

Αν για να αποκτήσεις το «...πολύτιμο...» με στόχο να γίνεις «...Άρχοντας των δακτυλιδιών...», χάσεις το «...πολυτιμότερο...»; 

Υπάρχουν όρια λοιπόν; 

ΝΑΙ, απαντάει ο νέο-φιλόσοφος & πατριώτης μου, Θεοφάνης Τάσης, «...αυτά όμως είναι αόρατα &... γίνονται ορατά μόλις τα ξεπεράσεις...»!!

*Θεοφάνης Τάσσης (Ψηφιακός Ανθρωπισμός - φιλοσοφίες της Ανθρώπινης Αναβάθμισης).

 

Διαβάστε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στο Ασφαλιστικό ΝΑΙ που κυκλοφορεί (πατήστε πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση):